Widłogonka siwica

Widłogonka siwica (Cerura vinula) to motyl nocny z rodziny garbatkowatych, zwykle biało-szaro, czasem ciemniej ubarwiony, z czarnym, delikatnym deseniem. Skrzydła delikatnie półprzeźroczyste. Samiec ma białe skrzydła drugiej pary, samica - szare. Gąsienica wyjątkowo piękna. Młode osobniki brunatne, z dwoma różkami. Starsze gąsienice zielenieją, a przez tułów biegnie brunatny pasek. W tyle widełki, zakończone czerwoną barwą ostrzegającą. Przednia część tułowia wręcz kwadratowa, mięsista, z czerwoną obwódką oraz dwiema plamami, imitującymi oczy. Przetchlinki białe w ciemnej obwódce.

Występowanie i środowisko PL

Motyl ten występuje w Europie i Azji. W Polsce w lasach liściastych, mieszanych, parkach, nasadzeniach drzew na terenie całego kraju, niegdyś częsty, dziś sporadycznie spotykany.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu trwa od kwietnia do lipca. Zimuje stadium poczwarki.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 6,2-7,8 cm.

Pożywienie

Rośliny pokarmowe to topola, głównie osika oraz wierzba.

Rozmnażanie

Tylko jedno pokolenie w ciągu roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Pokrewne gatunki owadów

widłogonka gronostajka (Cerura erminea)

Kolorowanka dla dzieci

Kolorowanki edukacyjne dla dzieci do kolorowania online i wydruku powiązane tematycznie z artykułem.

Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.

Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Powiązane quizy

Motyle dzienne Polski — quiz

Liczba pytań: 21
Quiz szkolny
Średni wynik:
13.85 / 65.95%
2024-01-22

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012