Kawa arabska

Kawa arabska, kawowiec arabski, kawowe drzewo (Coffea arabica) to gatunek rośliny z rodziny marzanowatych. To drzewo lub krzew o ogromnym znaczeniu gospodarczym. Pozyskuje się z niego kawę, napój zawierający kofeinę. To także popularna ozdobna roślina doniczkowa.

Występowanie i środowisko

Kawa arabska występuje w naturze tylko w Etiopii. To endemit. Pionowy zasięg występowania to 1000-2000 m n.p.m. Dziś jest uprawiana w wielu krajach świata (Brazylia, Gwatemala, Meksyk, Wenezuela, a także Azja).

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 2-6 m.

Liście są skórzaste, lancetowate, o długości od 5 do 20 cm i szerokości 1,5-5 cm.

Kwiaty są białe, gwiazdkowate, aromatyczne, przypominają zapachem jaśmin.

Owoc kulisty o średnicy 1-1,5 cm, czerwony.

Nasiona zawierają kofeinę (0,8-2,43%).

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Nasiona praży się w temperaturze około 200°C. zmielone, uprażone ziarna mieli się, zaparza i w ten sposób otrzymuje się kawę, jeden z najbardziej popularnych napojów świata.

Kawa w języku arabskim oznacza napój.

Pytania

Dlaczego roślina ta nosi nazwę kawy arabskiej, skoro pochodzi z Etiopii w Afryce?

To dzięki Arabom najpierw Turcja i Iran, a później Europa (w XVII w.) poznały smak kawy. Koczując po krajach Afryki, Azji i Europy Arabowie rozsławiali ten napój w świecie. Nic dziwnego, że kawa otrzymała taka nazwę.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo, krzew.
Stanowisko: nasłonecznione.
Użytek: rośliny ozdobne doniczkowe, rośliny uprawne przemysłowe.
Strefy mrozoodporności: 10-12. Uprawa w Polsce na zewnątrz z pewnością się nie powiedzie.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Uprawa

Czynności i właściwości	Opis
Trudność uprawy	Uprawa i pielęgnacja łatwa.
Nawożenie	Umiarkowanie, zimą słabo.
Podlewanie	Częste podlewanie miękką, odstaną wodą. Często zraszać liście, także w zimie.
Stanowisko	Jasne, bez bezpośredniej ekspozycji na słońce, bez wahań temperatury.
Wysiew do gruntu	Możliwy.
Uprawa doniczkowa	Tak.
Rozmnażanie	Przez sadzonki lub wysiew.
Choroby i szkodniki	Tarczniki, wełnowce, przędziorki.
Zimowanie	Temperatura minimalna 16°C.
Dodatkowe informacje	Przesadzanie możliwe w okresie od lutego do marca.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Małgorzata Mederska – 500 roślin doniczkowych, 978-83-7845-756-5, SBM 2014
Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
Angelika Throll – 650 roślin pokojowych, ISBN 978-83-7943-622-4, Świat Książki 2014
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005