Orzech szary

Orzech szary (Juglans cinerea) to gatunek rośliny z rodziny orzechowatych. To wysokie drzewo uprawiane dla jadalnych orzechów.

Występowanie i środowisko PL

W naturze występuje w Ameryce Północnej. Rośnie w lasach, spotykany coraz rzadziej. W Polsce dość rzadko spotykany w uprawach.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 18-35 m.

Liście są pierzaście podzielone, owłosione, duże, do 45 cm długości.

Kwiaty to kotki, zarówno męskie, jak i żeńskie.

Owoc to jadalne orzechy o słodkim smaku, okryte zieloną łuską. Pestka wydłużona z ostrym końcem, głęboko bruzdowana.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Orzech szary nie jest uprawiany na skalę handlową.

Rdzenni mieszkańcy stosowali orzech szary jako środek przeczyszczający.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny uprawne.
Strefy mrozoodporności: 4-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek jadalny.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org