Pas Kuipera

Pas Kupiera jest to część Układu Słonecznego poza orbitą Neptuna na odległość od 30 do około 50-55 AU (jednostek astronomicznych) od Słońca, zawierający ogromną liczbę niewielkich obiektów, które są pozostałością po formowaniu się Układu Słonecznego. Są tu planety karłowate, w tym Pluton, Makemake, Haumea. Pas Kuipera jest jedną z kolebek komet.

Oprócz obiektów skalnych w Pasie Kuipera znajduje się wiele obiektów lodowych. Większość obiektów Pasa Kuipera krąży wokół Słońca w płaszczyźnie ekliptyki.

Z Pasa Kuipera wywodzą się w dużej mierze komety krótkookresowe, to znaczy takie, o okresie obiegu wokół Słońca poniżej 200 lat.

Ciekawostki

Trudno ustalić krańce Pasa Kuipera. Różne źródła podają tę odległość na od 50 do 70 AU. Umowna granica to maksymalnie 55 AU.

Gerard Kuiper wykazał istnienie Pasa nazwanego później jego nazwiskiem w 1949 roku.

W 1992 roku udało się zaobserwować pierwszy obiekt z pasa Kuipera, nie licząc planet karłowatych.

Od czasu odkrycia Plutona bardzo wielu astronomów sugerowało, że dalej mogą znajdować się kolejne nieznane wówczas ciała niebieskie.

Kometa

Kometa jest to ciało niebieskie, którego orbitą jest wydłużona elipsa, parabola lub hiperbola i w pobliżu Słońca ma mgławicowy wygląd.

Obłok Oorta

Obłok Oorta albo chmura Oorta to najdalsza część Układu Słonecznego w kształcie sfery o średnicy około 100-140 tysięcy AU.