Pyton birmański

Pyton birmański (Python bivittatus) to gatunek węża z rodziny dusicieli, uważanego czasem za podgatunek pytona tygrysiego. To także wąż spotykany w hodowlach, w domowych terrariach. Ubarwienie kremowo-żółte z dużymi, brązowymi plamami z ciemniejszymi brzegami. Plamy są tak duże, że kolor żółtawy tworzy siatkę. Można także spotkać odmianę albinotyczną. Ten wąż ma blade, białawo-żółte ubarwienie.

Występowanie i środowisko

Występuje w lasach, na terenach otwartych trawiastych, często w pobliżu wody, a nawet pustynnych w południowej części Azji oraz w Indonezji.

Tryb życia i zachowanie

Jest dość łagodny, stąd jego popularność jako zwierzę terraryjne.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 5,5-8 m. Samiec dorasta do 5 m długości ciała.

Pożywienie

Poluje na ssaki, ptaki i inne gady, czasem dużych rozmiarów. Dorosły, wyrośnięty pyton potrafi połknąć małą sarnę, czy świnię.

Rozmnażanie

Pyton birmański sprawuje opiekę nad jajami. Samica składa ich od kilku do nawet stu. Czas inkubacji wynosi 2 miesiące. Temperatura inkubacji wynosi 28-34°C.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Inna nazwa tego dusiciela to pyton dwupręgi, pyton tygrysi ciemnoskóry.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Python molurus ssp. bivittatus Kuhl, 1820

Pytania

Czy to niebezpieczny wąż?

Tak. Mimo łagodnego usposobienia wąż ten może zagrażać zdrowiu i życiu człowieka. Aby obezwładnić na przykład 6-metrowego pytona potrzeba aż sześciu dorosłych, silnych mężczyzn. Gdy wąż ma już 3 metry długości, stwarza realne zagrożenie dla swego właściciela.

Jak długo żyje wąż birmański?

Wąż ten żyje do 35 lat.

Pokrewne gatunki gadów

Największy wąż świata

Jaki jest największy wąż na świecie? Czy jest niebezpieczny dla człowieka? Gdzie można go spotkać?

Powiązane quizy

Gady Polski — quiz

Liczba pytań: 24
Quiz szkolny
Quiz dla każdego
Średni wynik:
18.12 / 75.5%
2024-01-21

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
M.J. Gorazdowski, M. Kaczorowski – Leksykon zwierząt terraryjnych, ISBN 83-7073-400-6, Multico 2005