Ożanka pierzastosieczna

Ożanka pierzastosieczna (Teucrium botrys) to gatunek jednorocznej lub dwuletniej rośliny o leczniczych właściwościach z rodziny jasnotowatych.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie przy drogach, na skałach, polach o wapiennym podłożu głównie na południu w Polsce (Przedgórze Sudeckie, Wyżyna Małopolska). Ma pochodzenie śródziemnomorskie.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-40 cm.

Cała roślina jest gruczołowato owłosiona.

Liście są pierzastosieczne, ogonkowe, o długości do 3 cm.

Kwiaty są różowe, zebrane po 2-6 w nibyokółki.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, roślina zielna dwuletnia.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit, terofit.
Częstośc występowania gatunku: rzadki (10-100 stanowisk).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=10.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●				Kwitnie ożanka pierzastosieczna.

Pokrewne gatunki roślin

ożanka właściwa (Teucrium chamaedrys)

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003