Aleksandretta obrożna

Aleksandretta obrożna (Psittacula krameri) to gatunek papugi z Indii, dość często spotykany w hodowlach. Brak dymorfizmu płciowego, poza różnicami w ubarwieniu głowy i szyi. Gatunek nominatywny jest zielony z ciemną obrożą, biegnącą przez gardło i pod policzkami. Dziób jest czerwony. Czerwonawa jest też obwódka oka.

W hodowli spotykane są odmiany: brązowy szek, jasnogłowy szek, turkusowa, szek par-blue, lutino (żółta), niebieska, szek, siatkoskrzydła.

Występowanie i środowisko

Papuga ta żyje w Indiach i na Sri Lance. Co ciekawe w USA, Singapurze, Europie (w tym w Wielkiej Brytanii) żyją populacje zbiegłe z hodowli. W Sudanie (Afryka) żyje podgatunek tej papugi. Preferuje lasy, zarośla, sawanny wzdłuż rzek. Pionowy zasięg występowania to 2000 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Papuga ta żyje około 25 lat. Gatunek ten jest odporny na niskie temperatury.

Młode, co ważne odizolowane ptaki, bardzo szybko uczą się mówić.

Morfologia i anatomia

Aleksandretta obrożna dorasta do 41 cm długości ciała.

Pożywienie

To ptak roślinożerny.

Rozmnażanie

Gody poprzedza rytuał. Samiec w podskokach okrąża samicę, kłaniając się co chwilę. Zwraca pokarm i oddaje go samicy. Samica znosi 4-5 jaj. Jaja są kuliste. Okres inkubacji trwa do 24 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Płeć można rozróżnić dopiero po 2-3 latach życia. Gatunek ten sprowadzono do Europy już w czasach starożytnych. O papudze tej wspomina sam Archimedes w swoich zapiskach.

Hodowla – informacje dla hodowców

Parametry i informacje	Opis
Informacje ogólne o gatunku	To bardzo popularny gatunek papugi w domowych hodowlach. Występuje wiele mutacji.
Rodzaj klatki i wyposażenie	Papugi te można trzymać w wolierze (z osłoniętą częścią) nawet zimą. Woliera powinna mieć około 4-5 m długości.
Pokarm	Podajemy mieszankę dla papużek falistych, kwiaty, pąki roślin, owoce, nasiona, warzywa, żwirek mineralny.
Rozmnażanie	Gniazdo zakłada w styczniu. Budka powinna mieć rozmiar podstawy 25 cm na 25 cm. Jej wysokość powinna wynosić minimum 50 cm. Otwór wejściowy - 8 cm. Na gniazdo samica potrzebuje wióry, drewniane elementy. Jaja wysiaduje tylko samica. Samicę i pisklęta karmi samiec.
Ograniczenia prawne	Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.)