Babirussa wąsata
© leungchopan – stock.adobe.com
Babirussa wąsata (Babyrousa babyrussa) to ssak z rodziny świniowatych. Ma jak na świniowate długie kończyny, masywny ryj uzbrojony w dwie pary kłów. U samców górne kły osiągają długość kilkudziesięciu centymetrów i przebijają kości szczękowe i skórę nieco poniżej oczu. Kły zakrzywiają się ku tyłowi. Są dość kruche. Skóra jest naga, pofałdowana szczególnie na podgardlu oraz brzuchu.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania to Północny Celebes, wyspy Togi, Buru, Sulu. Zamieszkuje wilgotne lasy i zarośla.
Tryb życia i zachowanie
To ssak aktywny w nocy. Lubi przebywać w małych grupach. Samce ryją głęboko w ziemi. Jest to dość łagodne zwierzę.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi od 80 do 110 cm. Wysokość w kłębie wynosi do 80 cm. Ciężar ciała nie przekracza zwykle 100 kg.
Pożywienie
Zjada liście drzew i krzewów, korzenie, bulwy.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 125-150 dni. Samica rodzi zwykle 2 młode, które nie są prążkowane.
Ochrona i zagrożenia VU
Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Mięso babirussy jest smaczne. Lokalna ludność poluje na babirussę.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Babyrousa alfurus (Lesson, 1827)
- Babyrousa babirousa (Jardine, 1836)
- Babyrousa babirusa (Guillemard, 1889)
- Babyrousa babirussa (Quoy & Gaimard, 1830)
- Babyrousa frosti (Thomas, 1920)
- Babyrousa indicus (Kerr, 1792)
- Babyrousa orientalis (Brisson, 1762)
- Babyrousa quadricornua Perry, 1811
Pokrewne gatunki ssaków
- dzik euroazjatycki (Sus scrofa)
- guziec zwyczajny (Phacochoerus africanus)
- świnia domowa (Sus scrofa domestica)
- dzikan rzeczny (Potamochoerus porcus)
- guziec pustynny (Phacochoerus aethiopicus)
- świnia brodata (Sus barbatus)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
© medianauka.pl, 2013-01-07, GAT-283
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-04