Banteng azjatycki
Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Banteng azjatycki (Bos javanicus) to przypominający bydło domowe ssak z rodziny krętorogich o ciemnym ubarwieniu. Dolna część nóg jest biała. Białe plamy również występują na zadzie. Ma szeroko rozstawione rogi. Jest zwierzęciem łownym. Samica ma jasnobrązową sierść i mniejsze rogi.
Występowanie i środowisko
W stanie dzikim występuje na Półwyspie Indochińskim, na Borneo, Jawie i Bali. Jego naturalnym środowiskiem są gęste, górskie lasy. Występuje do wysokości 2000 m n.p.m.
Podgatunek B. j. javanicus występuje na Jawie i Bali, B. j. lowi na Borneo, B. j. birmanicus na kontynencie azjatyckim.
Tryb życia i zachowanie
Żyje w stadach 10-30 sztuk. Stare samce żyją samotnie. Jest aktywny nocą. To bardzo płochliwe i dzikie zwierzę.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi od 180 cm do 200 cm, wysokość w kłębie - 1.7 m. Długość ogona wynosi 85 cm. Ciężar ciała wynosi od 500 kg do 900 kg w przypadku rosłych byków.
Pożywienie
Banteng zjada trawy i inne rośliny zielne, liście krzewów i drzew, pączki i pędy bambusów.
Rozmnażanie
Okres godowy przebywa w dolinach. Samica rodzi zwykle jedno młode.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Bantenga bardzo trudno oswoić. Został udomowiony na Bali.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Bos j. javanicus - banteng jawajski, d'Alton, 1823
- Bos j. lowi - banteng borneański, Ludekker, 1912
- Bos j. birmanicus - banteng birmański, Lydekker, 1898
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Bos birmanicus Lydekker, 1898
- Bos lowi Lydekker, 1912
Pokrewne gatunki ssaków
- jak zwyczajny (Bos grunniensis)
- tur leśny (Bos primigenius)
- gaur indyjski (Bos gaurus)
- bydło domowe, tur europejski (Bos taurus)
- zebu (Bos indicus)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2012-12-01, GAT-162
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-05