Bażant (zwyczajny)

Zobacz dodatkowe zdjęcia i filmy (13).

Bażant (Phasianus colchicus) to piękny ptak z rodziny bażantowatych, występujący w Polsce, o dużej zmienności podgatunkowej. Głowa u samców jest najczęściej zielona z metalicznym połyskiem, dwoma niewielkimi czubkami, a wokół oczu występuje duża czerwona, naga plama, biała obroża na szyi, plecy rdzawe, złotawe z fioletowym połyskiem, pióra są rdzawe z jasnym brzegiem, pstre barki. Pióra wyglądają jak łuski, przód ciała ciemny, metalizujący, ogon długi, żółtobrunatny z prążkami. Nogi są zaopatrzone w ostrogi. Samica jest mniejsza i niewidoczna w zlewającym się z otoczeniem, szarorudym kolorze z ciemnymi prążkami na grzbiecie. Ogon krótki. To cenny gatunek łowny.

Występowanie i środowisko PL

Tereny obfite w krzewy, na skraju pól i łąk, w trzcinach i wiklinie. Preferuje tereny nizinne. Europa i Azja, Ameryka Północna, Japonia, Hawaje, Nowa Zelandia. Naturalny obszar występowania to Azja.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi osiadły tryb życia. Zdarza się jednak, że samce koczują na odległość kilkudziesięciu kilometrów. Nocuje na drzewach. Lata słabo, a do lotu zrywa się z głośnym łopotem skrzydeł.

Głos donośny, skrzeczący, połączony z trzepotem skrzydeł.

Morfologia i anatomia

Jajo bażanta ilustruje poniższy rysunek. Średnie wymiary: 45,1 mm × 35,6 mm. Jaja są błyszczące, mogą mieć kolor oliwkowobrunatny, szarozielony lub szaroniebieski.

jajo bażanta

Pożywienie

Co jedzą bażanty? Bażanty zjadają pokarm roślinny (części zielone, nasiona, owoce, korzenie, bulwy i kłącza) oraz owady, dżdżownice, pajęczaki i ślimaki. Wyjątkowo ofiarami bażantów padają żaby, zaskrońce, norniki i ryjówki. Pokarmu bażanty szukają poprzez rozgrzebywanie ziemi.

Rozmnażanie

Bażant jest poligamiczny. Gniazdo buduje na ziemi w otoczeniu gęstych traw i gałęzi. Wyprowadza 1 lęg w roku - w Polsce w maju i czerwcu. Jaja samica składa w maju w liczbie 10-12, czasem nawet 18. Jaja wysiaduje tylko samica przez 24 dni od chwili złożenia ostatniego jaja. Młode zaraz po wykluciu szukają pokarmu samodzielnie.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To gatunek łowny. Odstrzały prowadzi się tylko do samców o okresie od początku października do końca lutego. NA samice poluje się tylko w wybranych ośrodkach hodowlanych. Stan populacji zależy od liczby drapieżników na danym terenie oraz od warunków pogodowych.