Berberys zwyczajny

Berberys zwyczajny (Berberis vulgaris) to krzew ciernisty z rodziny berberysowatych, uprawiany jako roślina ozdobna w ogrodach oraz roślina lecznicza. Kwiaty wydzielają nieprzyjemny zapach. Owoce są jadalne.

Występowanie i środowisko PL

Berberys zwyczajny występuje w Europie, Azji, został także introdukowany w Ameryce Północnej. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach w całym kraju poza wysokimi górami. Krzew ten można spotkać w lasach mieszanych, na ich skrajach, w zaroślach, na górskich zboczach. Preferuje stanowiska nasłonecznione, zasadową, suchą glebę.

Kwitnie w okresie od maja do czerwca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 300 cm.

Liście są szerokoeliptyczne, brzegiem ząbkowane, tępo zakończone, o długości od 3 do 5 cm. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są zebrane w zwisające grona, żółte, z ruchomymi pręcikami, kwiat ma średnicę od 6 do 9 mm.

Owoc to jagoda, nieco wydłużona, czerwona. Ma kwaśny smak, dużą zawartość witaminy C i jest jadalny.

Nasiona po dwa występują w jagodzie.

Rozmnażanie

To roślina owadopylna.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●							Kwitnie berberys zwyczajny.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

krzew

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

leśne

Użytek

rośliny ogrodowe
roślina lecznicza

Jadalność

Gatunek jadalny