Biegus mały

Biegus mały (Calidris temminckii)

© Vitaly Ilyasov – stock.adobe.com

Biegus mały (Calidris temminckii) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Dziób jest lekko zakrzywiony. Nogi żółtawe lub zielonkawe. Na piersi występuje nalot w kolorze brązowawym. Spód ciała biały. Wierzch w okresie godowym szarobrązowy z ciemniejszymi elementami i brązowymi i czarnymi brzegami piór. W szacie spoczynkowej wierzch szarobrunatny.

Występowanie i środowisko PL

Gniazduje w tundrze i lasotundrze w obszarze północnej Eurazji. Europejskie ptaki zimują w Afryce. Gatunek występuje w Polsce tylko podczas przelotów.

Tryb życia i zachowanie

Okres występowania w Polsce biegusa małego trwa od połowy marca do końca września, przy czym najczęściej jest spotykany w maju i sierpniu.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 13,5-16 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi 27-32 cm, a ciężar 15-36 g.

Pożywienie

Poluje na bezkręgowce, które zbiera z ziemi i roślin. Zjada też nasiona.

Rozmnażanie

Rozród przypada na okres od końca maja do czerwca. Gniazduje na ziemi. Ptaki są bigamistami. Samica zniesione jaja w liczbie do czterech pozostawia samcowi. Drugie zniesienie wysiaduje sama. Wysiadujące samce kopulują też w tym czasie z innymi samicami. Czas inkubacji wynosi 21-22 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek ten podlega w Polsce ochronie ścisłej.

Ciekawostki

To najmniejszy przedstawiciel rodzaju Calidris.

Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

     Okres występowania w Polsce biegusa małego.
          Okres rozrodu biegusa małego.

Pokrewne gatunki ptaków




© medianauka.pl, 2019-05-02, GAT-6557




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.