Brzoza brodawkowata

Brzoza brodawkowata, brzoza zwisła (Betula pendula L.) to pospolite drzewo z rodziny brzozowatych o silnie rozwiniętej koronie i charakterystycznej, białej korze. Znanych jest wiele odmian. Oto niektóre z nich:

Crispa - z głęboko powcinanymi liśćmi, całkowicie odporna na mróz;

Fastigiata - odmiana polecana do ogrodów z uwagi na wąską koronę;

Gracillis - odmiana dorastająca do 5-6 metrów o prawie nitkowatych liściach, głęboko powcinanymi, polecana do ogrodów, odporna na mróz;

Laciniata - z głęboko powcinanymi liśćmi, całkowicie odporna na mróz (zobacz zdjęcie w galerii);

Purpurea - odmiana o purpurowych liściach (zobacz zdjęcie w galerii);

Schneverdinger Goldbrike - odmiana o żółtych liściach;

Tristis - odmiana o płaczącym pokroju;

Youngii - odmiana o szerokiej koronie i płaczącym pokroju.

Występowanie i środowisko PL

Brzoza występuje na terenie Europy, Azji, Afryki (północny obszar). U nas to pospolite drzewo praktycznie w całym kraju. Nie jest rośliną wymagającą jeżeli chodzi o warunki glebowe. Rośnie w lasach, na zrębach, nieużytkach, polnych zadrzewieniach.

Jest to gatunek światłolubny i mrozoodporny. Lubi tereny piaszczyste, nie znosi wysokiego poziomu wody gruntowej.

Brzoza brodawkowata kwitnie w okresie od kwietnia do maja. Drzewo to żyje dość krótko, bo około 90-100 lat.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-20 m.

Korona u drzew wiekowych jest rzadka z licznymi, zwisającymi gałązkami. Kora jest biała. U młodych drzew się łuszczy, jest papierowata. Kora drzew starszych jest popękana i gruba. Liczne brodawki żywiczne na pędach.

Liście są skrętoległe, pojedyncze o długości 3-6 cm, romboidalne lub trójkątne, podwójnie piłkowane. Młode listki są delikatnie owłosione i charakteryzują się pewną lepkością. Potem są nagie. Wierzchołek dość długi, zaostrzony.

Kwiaty są rozdzielnopłciowymi kwiatostanami rozmieszczonymi jednopiennie. Męskie kotki pojawiają się jesienią i zimują. Są na początku czerwonobrązowe, później żółtobrązowe. Odpadają po przekwitnięciu. Kotki żeńskie są zielonobrązowe.

Owoc to orzeszek ze skrzydełkami.

Rozmnażanie

Drzewo to jest wiatropylne.

Ochrona i zagrożenia

To pospolite drzewo, nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

To gatunek pionierski na trudnych, piaszczystych terenach.

Największa brzoza brodawkowata to prawdopodobnie okaz spod Solna. Ma 2,95 m obwodu pnia i 29 m wysokości.

To jedno z nielicznych drzew, które może się rozwijać na innych drzewach.

Zbiory i zastosowanie

Drewno brzozy chętnie jest stosowane jako opał kominkowy.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	▸								Kwitnie brzoza brodawkowata

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

drzewo

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

leśne
synantropijne

Użytek

Symbioza z grzybami (mikoryza)

Gąska biaława (Tricholoma stiparophyllum)
Gąska żółtobrunatna (Tricholoma fulvum)
Koźlarz babka, kozak (Leccinum scabrum)
Koźlarz czerwony, kozak czerwony (Leccinum aurantiacum)
Mleczaj paskudnik (Lactarius necator)
Mleczaj wełnianka (Lactarius torminosus))
Muchomor czerwony (Amanita muscaria)

Liście

skrętoległe, pojedyncze, romboidalne, trójkątne, podwójnie piłkowane