Buławnik czerwony

Buławnik czerwony (Cephalanthera rubra) to wieloletnia roślina z rodziny storczykowatych.

Występowanie i środowisko PL

Buławnik czerwony występuje w Europie, Azji, północnej części Afryki. W Polsce to storczyk rzadko występujący, głównie na niżu. Rośnie w zaroślach i lasach liściastych.

Kwitnie w okresie od czerwca do lipca. Preferuje półcień.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-60 cm.

Liście niżej położone są zwinięte w tutkę, w części górnej pędu mają kształt lancetowaty lub jajowaty, na końcu zaostrzone. Długość liści wynosi od 5 do 15 cm. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są różowe lub czerwone, wonne, o długości do 2 cm, zebrane w luźny kwiatostan po 3-15 sztuk. Warżka jest dwuczłonowa,w szczycie dłuższa niż szersza. Nie wytwarzają nektaru, wabią jednak swym wyglądem owady.

Owocem jest niewielka torebka.

Nasiona bardzo drobne.

Rozmnażanie

Rozwój odbywa się we współpracy z grzybem (zjawisko mikoryzy).

Ochrona i zagrożenia

Gatunek znajduje się pod ścisłą ochroną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●						Kwitnie buławnik czerwony.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

półcień

Środowsko

leśne

Użytek

Ochrona

Gatunek objęty ochroną ścisłą
Więcej w artykule:
Rośliny chronione w Polsce