Burunduk syberyjski

Burunduk syberyjski, wiewiórka syberyjska (Eutamias sibiricus) to gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Na grzbiecie występują charakterystyczne podłużne ciemne i jasne na przemian pasy. Burunduk ma małe uszy, dość długi i puszysty ogon.

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje lasy iglaste, liściaste i mieszane Azji z bogatym poszyciem. Gatunek ten introdukowano w Europie. Zatem możemy zobaczyć burunduka w Belgii, Holandii, Niemczech, także we Włoszech i Szwajcarii.

Tryb życia i zachowanie

Wiewiórka ta prowadzi dzienny i naziemny tryb życia, mimo że dobrze się wspina na drzewa. Nie zapada w sen zimowy gromadzi duże zapasy żywności w różnych kryjówkach.

Buduje nory o dwóch komorach. Jedną z nich jest spiżarnia, druga to gniazdo. Gniazduje także w dziuplach.

Czasem odbywa dalekie wędrówki i łączy się w większe stada.

Burunduk jest płochliwy. Przejawia zachowania terytorialne. Jest nieufny wobec człowieka.

Wydaje odgłos ćwierkania lub rechotania.

Morfologia i anatomia

Dorasta do 25-27 cm długości ciała, z czego na ogon przypada około 12 cm. Masa ciała to około 120 g. Burunduki mają worki policzkowe.

Pożywienie

Odżywia się głównie nasionami, głównie limby. Zjada też owady oraz mięczaki. To łakoma wiewiórka.

Rozmnażanie

Gniazda zakłada w dziuplach i spróchniałych pniach. Samica rodzi jednorazowo 4-10 młodych. W roku jeden, rzadziej dwa mioty. Ruja przypada na kwiecień i maj. Ciąża trwa 1 miesiąc. Dojrzałość płciową wiewiórka ta osiąga w wieku 7-8 miesięcy.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Burunduk to jeden z nielicznych gatunków z rodziny wiewiórkowatych, który może być hodowany jako wiewiórka domowa w wolierze lub przestronnej klatce. Można go oswoić, choć to dość żmudne.

Czasem burunduk jest uznawany za podgatunek pręgowca.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Eutamias s. asiaticus, (Gmelin, 1788)
Eutamias s. lineatus, (Siebold, 1824)
Eutamias s. okadae, (Kuroda, 1932)
Eutamias s. ordinalis, (Thomas, 1908)
Eutamias s. orientalis, Bonhote, 1899
Eutamias s. pallasi, Baird, 1856
Eutamias s. senescens, (G. S. Miller, 1898)
Eutamias s. sibiricus, (Laxmann, 1769)
Eutamias s. umbrosus, (A. H. Howell, 1927)

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Tamias sibiricus Laxmann, 1769

Pytania

Jak długo żyje burunduk?

Wiewiórka syberyjska żyje około 10 lat.

Jak odróżnić płeć burunduka?

Samca od samicy można odróżnić po odległości odbytu od ujścia cewki moczowej, która u samców jest większa i ma około 0,5 cm. Ponadto u samca są dobrze widoczne jądra. U samicy zaś są widoczne sutki.

Ile kosztuje wiewiórka syberyjska?

Cena burunduka kształtuje się w granicach od kilkudziesięciu do kilkuset złotych. Pamiętajmy o tym, aby kupować zwierzęta z pewnego źródła i mieć udokumentowane ich źródło pochodzenia.

Hodowla – informacje dla hodowców

Parametry i informacje	Opis
Informacje ogólne o gatunku	Burunduk to łagodne zwierzę. Jest ciekawskie, zwinne i ruchliwe. Oswajanie burunduka jest trudne i długo trwa. Zwierzę w tym czasie kąsa. To agresywne wobec siebie zwierzęta, więc trzymamy albo pojedyncze osobniki, albo parę. Można też trzymać więcej burunduków, ale najlepiej spokrewnionych ze sobą i/lub połączonych ze sobą w młodym wieku. Znamy kilka odmian barwnych, w tym albinotyczna, biała, biała z kremowymi paskami oraz ciemnoczerwonymi oczami, srebrna, szara, czarna, pstra.
Rodzaj klatki i wyposażenie	Dla jednego osobnika klatka musi mieć dość duże rozmiary, bo minimum 80×50×100 cm. Lepsza jest woliera, także zewnętrzna, ale na zimę wiewiórkę lepiej przechować w domu. Burunduk potrzebuje drewniany domek o rozmiarach co najmniej kilkunastu centymetrów w każdym wymiarze, kołowrotek, tunele, półki, drabinki, liny i kuweta. Co pewien czas wstawiamy pojemnik z leśną ziemią z mchem do przekopania oraz piasek do kąpieli. Ściółka powinna mieć około 8 cm grubości.
Inne warunki chowu	Załatwia się w jednym miejscu. Oswojony burunduk może być wyprowadzany na spacery w specjalnej smyczy. Lepiej jednak pozwolić mu się wybiegać po zabezpieczonym pokoju.
Pokarm	Wiewiórki syberyjskie stale coś gryzą. Dajemy im więc świeże gałązki, bloki dla gryzoni.
Ograniczenia prawne	Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.)

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●								Trwa ruja burunduka

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Hubert Zientek – Małe ssaki domowe, 978-83-7887-122-4, Wydawnictwo Dragon 2015