Bylica pospolita

Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) to gatunek trującej rośliny wieloletniej z rodziny astrowatych o leczniczych właściwościach.

Spotykane są także odmiany ozdobne:

'Janlim' - odmiana o liściach z żółtymi plamami.
'Variegata' - odmiana z białymi plamami na liściach.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Europie i Azji. W Polsce jest spotykany na terenie całego kraju. Porasta miejsca ruderalne, miedze, przydroża, rowy. Gatunek został zawleczony do Ameryki Północnej.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do początku października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-150(200) cm.

Łodyga jest wzniesiona, bruzdowana, nierozgałęziona, naga u dołu, wełnista w górnej części. Dość często łodyga ma ciemnoczerwony odcień.

Liście w części dolne z pierzastymi łatkami, zielone z wierzchu, wełniste od spodu. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są zebrane w koszyczki o średnicy około 0,3-0,5 cm. Są rurkowate. Mają żółtawy lub czerwonobrunatny kolor.

Owoc stanowi niełupka.

Kłącza grube i bez rozłogów.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Dawni Słowianie używali tej rośliny w swoich rytuałach.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: synantropijne.
Użytek: zioła, roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 4-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: chamefit niezdrewniały.
Częstośc występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=16.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek trujący.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
Barbara Sudnik-Wójcikowska – Rośliny synantropijne, ISBN 978-83-7073-514-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2011
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986