Chaber driakiewnik

Chaber driakiewnik (Centaurea scabiosa) to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny astrowatych.

W ogrodach spotyka się odmiany:

'Alba' - odmiana o białych kwiatach.
'Plena' - odmiana o pełnych kwiatach.

Występowanie i środowisko PL

Chaber ten rośnie w Europie. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na skrajach lasów, suchych murawach, przy drogach.

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-120 cm.

Łodyga jest często słabo rozgałęziona.

Liście są zielone, pojedynczo lub podwójnie pierzastosiecznie podzielone. Odcinki równowąskie, czasem lancetowate. W dolnej części liście są ogonkowe, wyżej są siedzące.

Kwiaty są purpurowe, czasem różowe, zebrane w koszyczki o średnicy około 3 cm. Okrywa jajowata, o długości do 22 mm i szerokości 16 mm, owłosiona pajęczynowato.

Owoc ma długość 3-6 mm z puchem o podobnej długości.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	●			Kwitnie chaber driakiewnik.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

leśne
łąkowe
synantropijne

Użytek

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Barbara Sudnik-Wójcikowska, Anna Cwener – Flora Polski - Rośliny kserotermiczne, 978-83-7073-982-9, Multico 2012
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011