Chełbia modra
© Juhku – stock.adobe.com
Chełbia modra, meduza bałtycka, chełbia bałtycka (Aurelia aurita) to gatunek jamochłona z gromady krążkopławów. To przejrzysta, galaretowata, różowawa meduza. Meduza ma parzydełka z jadem. Przy dotknięciu parzy, ale jad nie jest dla człowieka groźny. To właśnie ten gatunek tworzy nielubiane meduzy w Morzu Bałtyckim.
Występowanie i środowisko PL
Chełbia modra występuje pospolicie w Bałtyku. Jest gatunkiem kosmopolitycznym.
Tryb życia i zachowanie
Meduza pływa w morzu nierzadko całymi chmarami. Niewielki polip jest osiadły.
Morfologia i anatomia
Średnica ciała wynosi około 15 cm, wyjątkowo nawet 40 cm. Gonady są podkowiaste, w liczbie 4, białawe u samców, pomarańczowe u samic. Polip ma zaledwie kilka milimetrów długości.
Budowa meduzy
Budowa meduzy chełbi modrej w widoku od spodu.
1 - kanał okrężny, 2 - jama chłonno-trawiąca, 3 - płat gębowy, 4 - ropalium, 5 - czułki, 6 - otwór gębowy, 7 - gonady, 8 - kanały promieniste
Pożywienie
Odżywia się planktonem.
Rozmnażanie
Chełbia przechodzi przemianę pokoleń opisaną w artykule o krążkopławach i parzydełkowcach. Polip rozmnaża się bezpłciowo, meduza zaś płciowo. Larwa jest ważnym składnikiem planktonu.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
W niektórych krajach świata chełbię modrą jada się.
Chełbia modra to nie jedyna meduza polska.
Pokrewne gatunki bezkręgowców
Ćwiczenia
Ćwiczenia interakcyjne pomogą przygotować się na sprawdzian, test, egzamin, a ponadto usystematyzują wiedzę z danej dziedziny. To także świetny trening do matury.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Ludwik Żmudziński – Świat zwierzęcy Bałtyku., Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1974
- Aleksander Rajski – Zoologia, ISBN 83-01-06181-2, PWN 1988
- Alfred Brehm – Życie zwierząt - bezkręgowce, PWN 1968
- Praca zbiorowa – Mały Słownik Zoologiczny Bezkręgowce, ISBN 83-214-0428-6, Wiedza Powszechna 1984
© medianauka.pl, 2020-10-31, GAT-638712