Czapla złotawa

Czapla złotawa (Bubulcus ibis)

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia i filmy (2).

Czapla złotawa (Bubulcus ibis) ma białe upierzenie, w szacie godowej wierzch głowy, pierś i część grzbietu ma żółty kolor. Dziób i nogi są żółtawe lub brązowawe.

Występowanie i środowisko

Ameryka Północna i Południowa. Mokradła, sawanny, pola ryżowe. Żyje w środowiskach suchszych niż inne czaple.

Tryb życia i zachowanie

Lubi towarzystwo stad bydła, bawołów, słoni. Stada dużych zwierząt płoszą duże owady, które czapla złotawa zjada. W zależności od dostępności pokarmu zaczyna migrować w jego poszukiwaniu.

Morfologia i anatomia

Jajo czapli złotawej ilustruje poniższy rysunek.

jajo czapli złotawej

Pożywienie

Zjada duże owady (koniki polne, chrząszcze).

Rozmnażanie

Gniazda zakłada na drzewach, w trzcinie. Gniazduje w koloniach, często z innymi czaplami. Samica raz w roku składa od 1 do 5 jaj. Przez około 3 tygodnie wysiaduje je wraz z samcem. Po 45 dniach młode opuszczają gniazdo.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

W Ameryce Południowej pojawiła się w 1910 roku, skąd rozpoczęła migrację na północ i południe. Dziś jest dość liczna w obu Amerykach.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Pokrewne gatunki ptaków




© medianauka.pl, 2013-05-17, GAT-517




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.