Czermień błotna
© Harald Biebel – stock.adobe.com
Czermień błotna (Calla palustris L.) to roślina wodna i bagienna z rodziny obrazkowatych - jedyny przedstawiciel rodzaju Calla. Jest to roślina lecznicza i trująca. Jest wieloletnia.
Występowanie i środowisko PL
Roślina ta rośnie w chłodniejszych rejonach Europy, Azji oraz Ameryki Północnej. Czermień występuje przy brzegach płytkich zbiorników (około 15-30 cm głębokości) wody oraz na bagnach. U nas występuje dość pospolicie na nizinach. Lubi półcień i cień, ale rośnie też na stanowiskach w pełnym słońcu.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie od maja do czerwca. Jesienią kolba zawiera owoce. Na zimę zrzuca część liści, część pozostaje zielona.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 25-50 cm.
Liście są duże, sercowate, dość grube, zielone, o długości 8 cm, ogonkowe.
Kwiaty są okazałe, obupłciowe, białe, przypominające kolbę z jednostronną pochewką i wielkości do 2,5 cm.
Owoc jest czerwony, trujący.
Rozmnażanie
Przez wysiew albo podział kłączy.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zbiory i zastosowanie
To roślina ozdobna, sadzona w ogrodach wodnych.
Pielęgnacja
Wymaga ziemi gliniastej, bardzo wilgotnej. Dzielimy kłącze nie częściej niż raz na 2-3 lata.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: nasłonecznione, półcień, cień.
- Środowsko: wodne i bagniste.
- Użytek: roślina lecznicza.
- Strefy mrozoodporności: 2-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hydrofit, helofit, geofit.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=36, 72.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek trujący.
Pokrewne gatunki roślin
- zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia)
- anturium powabne (Anthurium clarinervium)
- Epipremnum pinnatum
- zroślicha stopowcowa, syngonium (Syngonium podophyllum)
- monstera dziurawa (Monstera deliciosa)
- tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
- anubias niski (Anubias nana)
- alokazja amazońska (Alocasia × amazonica)
- obrazki plamiste (Arum maculatum)
- anubias Bartera (Anubias barteri)
- tatarak trawiasty (Acorus gramineus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
© medianauka.pl, 2017-09-12, GAT-14753
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-07