Czubajka czerwieniejąca

Czubajka czerwieniejąca (Chlorophyllum rhacodes) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny pieczarkowatych o aromatycznym smaku i zapachu.

Występowanie i środowisko PL

Czubajki czerwieniejące rosną w lasach liściastych oraz iglastych, a także w parkach i ogrodach.

Tryb życia i zachowanie

Owocniki pojawiają się od lipca do października.

Morfologia i anatomia

Kapelusz ma 10-15 cm średnicy. Trzon ma 9-15 cm wysokości.

Kapelusz ma brązowawy kolor. Kształt najpierw stożkowaty, potem wypukły i rozpostarty. Wierzch pokryty dużymi, dość mocno odstającymi łuskami. Środek jest gładki.

Blaszki białe, wolne, wybrzuszone, czerwieniejące i brązowiejące przy uszkodzeniu.

Miąższ jest biały, czerwieniejący lub zmieniający się na barwę pomarańczowożółtą po przecięciu.

Trzon cylindryczny, najpierw biały, z czasem brązowiejący, bez wzoru zygzakowatego, z błoniastym pierścieniem, który można przesuwać. Ma zgrubiała podstawę.

Podobne gatunki

Gatunek ten jest podobny do jadalnej kani i trującej, aczkolwiek rzadko występującej czubówki.

Porównanie gatunków podobnych

Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.

Czubajka czerwieniejąca
Chlorophyllum rhacodes

Smak: brak danych

Zapach: brak danych

Zdatność: jadalny

Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: saprofit

Czas występowania

VII VII IX X

Inne cechy

Czubajka czerwieniejąca przy skaleczeniu blaszek i miąższu zabarwia się na kolor czerwony.

Czubajka kania
Macrolepiota procera

Smak: brak danych

Zapach: brak danych

Zdatność: jadalny

Środowisko: lasy iglaste
łąki
lasy liściaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: saprofit

Czas występowania

VII VII IX X

Inne cechy

Zaleca się zbierać dojrzałe okazy kani. Muchomor ma zielonkawy odcień, a kania brązowy. Pierścień kani przesuwa się po trzonie. Podstawa trzonu nie jest w pochwie. to duży grzyb. Nie ma gładkiego kapelusza.

Czubajeczka ostrołuskowa
Lepiota aspera

Smak: brak danych

Zapach: nieprzyjemny

Zdatność: trujący

Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste

Kształt: grzyb blaszkowy

Tryb życia: saprofit

Czas występowania

VII IX X

Inne cechy

Od kani rożni się mniejszymi rozmiarami i przykrym zapachem. Na kapeluszu ostre łuski.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Uwaga, zbierana w ogrodach czubajka czerwieniejąca może powodować zatrucia.

Spożywa się tylko kapelusze.

Cechy

Środowsko

lasy iglaste
lasy liściaste

Jadalność

gatunek jadalny

Inne cechy

saprofit

Ostrzeżenie

Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●	●			Okres występowania owocników czubajki czerwieniejącej.

Pokrewne gatunki grzybów

Ciekawostki

Jak postępować przy zatruciu grzybami?

Ciekawostki

Grzyby pod ochroną

Ciekawostki

Grzyby marynowane w occie

Ciekawostki

Jak suszyć grzyby?

Ciekawostki

Jak zbierać grzyby?

Ciekawostki

Mikoryza

Ciekawostki

Gdzie na grzyby? Występowanie i mapa grzybów

Ciekawostki

Grzyby trujące

Ciekawostki

Grzyby jadalne

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015