Dąb czerwony

Zdjęcie okazu w Arboretum Wojsławice © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Dąb czerwony (Quercus rubra) to gatunek drzewa z rodziny bukowatych o charakterystycznych ostrych zakończeniach klap liści. To drzewo o rozłożystej koronie.

Występowanie i środowisko PL - obcy

Drzewo to występuje w Ameryce Północnej, gdzie jest bardzo pospolite. U nas dąb czerwony w Polsce jest uważany za gatunek obcy i inwazyjny. Ma niewielkie wymagania glebowe. Dobrze znosi cień (szczególnie boczny) oraz jest odporne na mróz i suszę. Jest bardzo odporne na warunki przemysłowe (znosi bardzo dobrze zanieczyszczenie powietrza).

Kwitnie w maju. To szybko rosnące drzewo.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25-50 m.

Liście klapowane. Liczba ostro zakończonych klap wynosi 7-11. Od spodu liście są szaro- lub żółtozielone, z wierzchu są zielone. Jesienią liście staja się czerwone lub żółte.

Kwiaty męskie są zebrane w zwisające kotki, żeńskie kwiaty znajdują się w małej miseczce na szypułce. Kwiaty są pojedyncze lub rosną w parach.

Owoc to żołądź o kulistym lub baryłkowatym kształcie ze szpicem. Miseczki są płytkie.

Kora jest szara, dość cienka, gładka u młodych drzew, później pękająca. Bruzdy są płytkie.

Rozmnażanie

To drzewo jednopienne z kwiatami rozdzielnopłciowymi.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

W Europie drzewo to pojawiło się już w XVII w.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●								Kwitnie dąb czerwony.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

drzewo

Stanowisko

nasłonecznione
półcień
cień

Środowsko

leśne

Użytek