Daniel mezopotamski
Daniel mezopotamski, daniel perski (Dama mesopotamica) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, dawniej uważany za podgatunek daniela. Samiec ma masywne poroże. Od daniela odróżnia go większy rozmiar ciała, mniej rozwinięte i łopatowate poroże samca i wyraźniejsze cętkowanie.
Występowanie i środowisko
Niegdyś szeroko rozpowszechniony w Azji Mniejszej i północnej części Afryki. Dziś jedynie na niewielkim obszarze Iranu i w niewielu ogrodach zoologicznych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 2,4 m, wysokość w kłębie 110 cm, a ciężar ciała do 200 kg.
Pożywienie
To ssak roślinożerny.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Do 1957 roku uznawany za wytępiony i wymarły. Wówczas odnaleziono nieliczne grupy na granicy Iraku i Iranu.
Pokrewne gatunki ssaków
Wiadomości
Co ma opel do daniela?
Kiedy w 1940 r. uznano daniele mezopotamskie za gatunek wymarły w środowisku naturalnym, wydawało się, że straciliśmy je bezpowrotnie. Jednak niemiecki hrabia Fritz Adam Hermann von Opel sfinansował ekspedycję, która na przełomie 1957-59 roku odnalazła 25 osobników. Dzisiaj na świecie żyje ich ponad 700, w tym 5 we wrocławskim zoo, gdzie stado powiększyło się właśnie o kolejnego osobnika.
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
© medianauka.pl, 2019-07-14, GAT-624164