Derkacz

Derkacz (Crex crex) to przedstawiciel rodziny chruścieli, o lekko butelkowatym kształcie. Samce mają głowę z boku, szyję z przodu oraz pierś niebieskawe. Samice bardziej płowe. Z wierzchu pióra mają czarny kolor, ale obrzeża są brązowe i szerokie. Boki są rude z jasnymi prążkami. Skrzydła są zaokrąglone, dziób dość krótki.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten gniazduje w Europie i Azji. Na zimowiska udaje się do Afryki. W Polsce można go spotkać na terenie całego kraju, ale nie jest liczny. Częściej występuje na wschodzie kraju. Preferuje podmokłe łąki, torfowiska.

Tryb życia i zachowanie

Ptak ten prowadzi wyjątkowo skryty tryb życia, pośród gęstej roślinności i tylko czasami i na chwilę wychodzi na otwarte tereny. Trudno go zaobserwować, choć dość łatwo można go usłyszeć, szczególnie samce o zmroku i w nocy. To ptak wędrowny. Migracje odbywają się tylko nocą. Porusza się głównie piechotą, nawet przestraszony ucieka pieszo w gęstwinę.

Podczas lotu nogi zwisają w dół. Lata rzadko, przede wszystkim podczas migracji na zimowiska.

Głos derkacza podobny jest do jego łacińskiej nazwy Crex crex, przypomina też odgłos grzebienia, po którym przesuwa się twardy przedmiot.

Pożywienie

Zjada owady, pająki, ślimaki, dżdżownice. Białkową dietę uzupełnia liśćmi roślin oraz nasionami.

Rozmnażanie

Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gniazdo, które jest zagłębieniem w ziemi, wyścielonym roślinami, buduje prawdopodobnie tylko samica. Samica składa 6-12 (14) jaj i prawdopodobnie sama je wysiaduje przez 16-19 dni od chwili pełnego zniesienia. Zdolność lotu i samodzielność uzyskują po 5 tygodniach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Derkacz podlega w Polsce ochronie ścisłej. Gatunek ten wymaga także ochrony czynnej.