Dlaczego często kroimy kiełbasę pod kątem?

Krojenie plasterków kiełbasy, salami lub innej wędliny jest dość częstą praktyką. Ma ona na celu ukrojenie zwyczajnie większych plastrów. Jak to możliwe i jak wielkie mogą być plastry? Z pomocą przychodzi twierdzenie Pitagorasa.

To jedno z kuchennych zastosowań matematyki.

Poniższy rysunek przedstawia model kiełbasy, krojonej pod kątem. Jeżeli kiełbasa może być uznana jako walec o średnicy podstawy d, to jeżeli będziemy naszą kiełbasę kroić pod kątem prostym, plasterki będą kołami o średnicy d.

Kiełbasa

Jeśli zaś kroić kiełbasę pod pewnym kątem, plasterki zaczną przypominać elipsę. Oś wielką oznaczmy przez M. Korzystając z twierdzenia Pitagorasa otrzymamy:

$M=\sqrt{(a-b)^2+d^2}$

Średnica kiełbasy jest stała. Z powyższego wzoru widać, że gdy b zdąża do zera, oś elipsy zbliża się coraz bardziej do wartości a. Zatem plastry kiełbasy mogą mieć maksymalnie długość zbliżoną do

$M=\sqrt{a^2+d^2}$ .

Długość plastra jest zatem ograniczona wyłącznie długością kiełbasy.

Plastry mają podczas krojenia pod kątem większą powierzchnię - stają się bardziej pożywne, a kształt plastra zamiast koła przybiera postać elipsy, co może mieć także znaczenie estetyczne.

Ostatnio opublikowane w Pytajniku

Kakaowiec i pokarm bogów

Czekolada jest jednym z najbardziej cennych wyrobów cukierniczych. Gdyby nie nasiona kakaowca, nie moglibyśmy zaznawać przyjemności smakowania czekolady.

Dlaczego gwiazdy zataczają okręgi wokół Gwiazdy Polarnej?

Dlaczego na zdjęciach nieba nocnego z długim czasem naświetlania gwiazdy wydają się krążyć wokół Gwiazdy Polarnej?

Czy można spowolnić fotony?

Fotony są składnikiem światła. Wiemy że poruszają się ze stałą prędkością światła, która jest uniwersalną stałą fizyczną. Czy istnieje możliwość spowolnienia fotonów?

Zobacz więcej

Przeglądaj wszystkie artykuły dotyczące ciekawostek ze świata nauki.

Zobacz też

Twierdzenie Pitagorasa

W trójkącie prostokątnym kwadrat przeciwprostokątnej jest równy sumie kwadratów przyprostokątnych a^2+b^2=c^2.