Długosz królewski

Długosz królewski (Osmunda regalis)

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (2).

Długosz królewski (Osmunda regalis) to okazała i wieloletni gatunek rodzimej paproci, jedynego przedstawiciela rodziny długoszowatych w naszym kraju. Należy do bardzo starej i szczątkowej już grupy paproci. To także roślina ozdobna.

W uprawach występują różne odmiany. Oto wybrane z nich:

 

Występowanie i środowisko PL

Paproć ta jest kosmopolityczna. U nas występuje w rozproszeniu, głównie na niżu, licznie na Pomorzu, w Wielkopolsce, w Kotlinie Sandomierskiej. Nie występuje w górach. Preferuje klimat łagodny. Preferuje półcień i wilgoć. Preferuje lasy bagienne.

Tryb życia i zachowanie

Zarodnikowanie w okresie od czerwca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-200 cm.

Kłącze jest rozgałęzione.

Liście są duże, długoogonkowe, podwójnie pierzaste, wyrastające po kilka z kłącza. Mają długość nawet 2 m i szerokość 40 cm. Liście zewnętrzne płonne, zielone. Liście wewnętrzne są w dolnej części zielone, a w górnej brązowe i zarodnionośne.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To rzadka u nas paproć i zagrożona wyginięciem. W Puszczy Niepołomskiej stworzono specjalny rezerwat dla tego gatunku paproci.

Ciekawostki

Długosz królewski to przedstawiciel rodziny, która istniała już 290 milionów lat temu.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Zarodnikuje długosz królewski.

Pokrewne gatunki roślin

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków roślin z tej samej rodziny.




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
  • Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
  • Hanna Wójciak – Porosty mszaki paprotniki, 978-83-7073-552-4, Multico 2003

© medianauka.pl, 2018-09-09, GAT-14334
Data aktualizacji artykułu: 2024-08-28




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.