Drapacz lekarski

Drapacz lekarski (Cnicus benedictus) to gatunek rośliny jednorocznej z rodziny astrowatych, rzadko uprawiany w ogrodach, dziczejący, to także roślina lecznicza.

Występowanie i środowisko PL

Drapacz lekarski występuje na obszarze śródziemnomorskim oraz w Azji. W Polsce bywa uprawiany. Nie ma dużych wymagań glebowych. Roślina światłolubna.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od końca maja do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-50 cm.

Łodyga jest mocno rozgałęziona.

Liście odziomkowe są ogonkowe, lancetowate, pierzastodzielne. Liście łodygowe są dużo mniejsze, obejmujące swoją nasadą łodygę, brzegiem kolczasto ząbkowane.

Kwiaty są koloru żółtego, umieszczone w dużych, ciernistych koszyczkach, tylko rurkowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Inne nazwy to drapacz benedyktyński, oset lekarski.

Zbiory i zastosowanie

Surowcem zielarskim jest ziele, które wchodzi w skład wielu ziołowych mieszanek, między innymi o działaniu żółciopędnym. Stosowany w większych dawkach może powodować niestrawność.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
Stanowisko: nasłonecznione.
Użytek: zioła, roślina lecznicza.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				◂	●	●	●					Kwitnie drapacz lekarski.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.