Driakiew żółta, driakiew żółtawa

Driakiew żółta, driakiew żółtawa (Scabiosa ochroleuca) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny szczeciowatych o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na suchych murawach. Występuje w Europie i Azji aż po Syberię. W Polsce gatunek obecny na terenie całego kraju.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20-80 cm.

Łodyga często rozgałęziona

Liście łodygowe są pierzastosieczne.

Kwiaty są kremowożółte, zebrane w koszyczki o średnicy do 25 mm.

Owocem jest niełupka. Owocostan główkowaty.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: murawy.
Użytek: roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 6-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=16.
Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	●			Kwitnie driakiew żółta.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Barbara Sudnik-Wójcikowska, Anna Cwener – Flora Polski - Rośliny kserotermiczne, 978-83-7073-982-9, Multico 2012