Dylatacja czasu

Dylatacja czasu jest to w mechanice relatywistycznej zjawisko wydłużania czasu między dwoma zdarzeniami w układzie odniesienia, względem którego ciało się porusza, w odniesieniu do pomiaru upływu czasu w układzie, w którym dane ciało spoczywa.

Wzór na dylatację czasu jest następujący:

$\Delta t=\frac{\Delta t'}{\sqrt{1-\frac{u^2}{c^2}}}$

W mechanice klasycznej w każdym układzie inercjalnym zegary chodzą identycznie, to znaczy czas płynie tak samo. Szczególna teoria względności jednak postuluje coś innego. Czas nie jest wielkością absolutną. Zależy od tego, w jakim układzie odniesienia go mierzymy.

Powyższe wynika wprost z transformacji Lorentza.

Jedną z konsekwencji dylatacji czasu jest brak równoczesności zdarzeń w różnych układach odniesienia. Jeden obserwator, poruszający się z pewną prędkością względem drugiego obserwatora może stwierdzić, że pewne zdarzenia zaszły równocześnie, podczas gdy ten drugi może stwierdzić, że wcale tak nie było.

Równoczesność zdarzeń jest względna.

Inną konsekwencją jest tak zwany paradoks bliźniąt, który zostanie opisany w osobnym artykule.

Przykład

Jeżeli mógłbyś obserwować kogoś lecącego rakietą z prędkością bliską prędkości światła, to wydarzenia we wnętrzu rakiety będą dla ciebie zachodzić wolniej, niż obserwowałbyś to w tej rakiecie – czas płynie we wnętrzu rakiety wolniej. Co więcej, obserwator lecący rakietą dokona takich samych obserwacji, patrząc na ludzi, którzy znajdują się na Ziemi.

Paradoks bliźniąt

Na czym polega paradoks bliźniąt w szczególnej teorii względności?

Skrócenie Lorentza

Skrócenie Lorentza albo inaczej kontrakcja długości jest to w mechanice relatywistycznej zjawisko skracania odległości mierzonej w różnych układach odniesienia, będących względem siebie w ruchu.

Transformacja Lorentza

Dla prędkości relatywistycznych, czyli zbliżonych do prędkości światła obowiązuje transformacja Lorentza.

Transformacja Lorentza

Dla prędkości relatywistycznych, czyli zbliżonych do prędkości światła obowiązuje transformacja Lorentza.