Dżdżownica ziemna

Dżdżownica ziemna (Lumbricus terrestris) to gatunek pierścienicy z rodziny dżdżownic. Przód ciała jest czerwono-fioletowy, reszta jest różowawa. Ciało jest wydłużone, segmentowane zarówno w budowie zewnętrznej jak i wewnętrznej. Siodełko znajduje się na 21(32)-37 segmencie.

Występowanie i środowisko PL

To pospolity gatunek w Europie i Ameryce Północnej. Na łąkach na 1 hektarze może występować nawet do 3 milionów dżdżownic!

Tryb życia i zachowanie

Potrafi wytworzyć norki o długości do 2 m głębokości. Po deszczu, o ile nie ma silnego światła, wydostaje się z norki na powierzchnię. Trzymając się końcem ciała otworu do norki, chwyta resztki roślinne. Przekopuje się przez glebę na zasadzie klina. W przewodzie pokarmowym zawsze można jednak znaleźć części gleby. Aż około 1000 kg gleby na ha ziemi dżdżownice w ciągu pół roku przepuszczają przez swój układ pokarmowy. Kał jest wyrzucany na powierzchnie ziemi. Zimuje poniżej poziomu przemarzania głęboko w glebie. Dożywa 5-6 lat.

Morfologia i anatomia

Dorasta do długości 20-30 cm długości ciała ima maksymalnie 1 cm średnicy.

Pożywienie

Dżdżownica odżywia się szczątkami roślin, które w nocy lub po deszczu pobiera z powierzchni.

Rozmnażanie

Dżdżownica jest obojnakiem. Ma męskie i żeńskie narządy rozrodcze. Dwa osobniki wymieniają się nasieniem krzyżowo w akcie kopulacji. Nasienie jest przechowywane w specjalnych miejscach i wykorzystywane podczas składania jaj w kokonach, gdzie następuje zapłodnienie.

Ochrona i zagrożenia

Dżdżownica ma ogromne znaczenie w procesie spulchniania i mineralizacji gleby. Na 1 ha ziemi w ciągu roku dżdżownice wbudowują w swoje ciało 100 kg azotu pochodzenia roślinnego.

Ciekawostki

W ciągu doby dżdżownica potrafi przerobić ilość materiału równej jej masie, czyli 5 g.

Jest to największy gatunek dżdżownicy w Polsce.

Pokrewne gatunki bezkręgowców

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.