Dzięcioł czarny

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius) to największy nasz dzięcioł o jednolitym, czarnym upierzeniu. Samica ma ciemnoczerwoną potylicę, samiec ma czerwoną czapeczkę na głowie. Dziób i oczy są jasne. Dzięcioł ten ma dłuższy niż inne dzięcioły język. Wysuwa się poza dziób na odległość nawet 5 cm. Język pokryty jest lepką substancją, a na jego końcu jest 4-5 par zadziorów, które ułatwiają chwytanie larw.

Występowanie i środowisko PL

Zasiedla lasy Europy i Azji. W Polsce spotykany na terenie całego kraju, ale nie jest zbyt liczny. Preferuje rozległe lasy iglaste i mieszane.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi osiadły tryb życia. Dzięcioł ten, podobnie jak i inne, rozkuwa korę drzew w poszukiwaniu pokarmu. Kucie zaczyna od nasady drzewa. Otwory są podłużne. Mogą mieć długość nawet 1 m. Dość często przebywa także na ziemi. Ptak ten jest samotnikiem. Ponieważ jest bardzo płochliwy, trudno go obserwować.

Lot po linii prostej z rytmicznymi uderzeniami skrzydeł.

Odzywa się podczas lotu głośnym "kirr-kirr-kirr" lub "kieee".

Pożywienie

Zjada larwy i poczwarki owadów, mrówki, chrząszcze.

Rozmnażanie

Ptaki te łączą się w pary z początkiem roku. Terytorium lęgowe to obszar nawet 400 ha. Gnieździ się w dziupli wykutej przez siebie w drzewie o grubym pniu, najczęściej w buku lub sośnie. Budowa dziupli zaczyna się w marcu. Samica jaja składa od połowy kwietnia do początku maja w liczbie zwykle od 3 do 6 (wyjątkowo 9). Otwór wlotowy ma nawet 12 cm średnicy. Czas inkubacji wynosi 12-14 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe 24-28 dni. Jeszcze przez pewien czas po opuszczeniu gniazda rodzice opiekują się młodymi.