Firletka poszarpana

Firletka poszarpana (Lychnis flos-cuculi) to wieloletnia roślina z rodziny goździkowatych o leczniczych właściwościach.

Występowanie i środowisko PL

Firletka poszarpana występuje w Europie i Azji po piętro subalpejskie. Porasta wilgotne łąki, torfowiska oraz zarośla. W Polsce jest to roślina wszędzie pospolita.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80 cm.

Łodyga jest lekko owłosiona, wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, zwykle czerwono nabiegła

Liście są lekko szorstkie, zaostrzone. Dolne liści mają łopatkowaty kształt, górne są lancetowate, wyrastają naprzeciwległe i są zrośnięte u nasady.

Kwiat to wierzchotka, dość duża. Płatki są głęboko porozcinane na cztery, różowe i wąskie łatki

Owoc torebka złożona z jednej komory.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Jeżeli występuje w dużej ilości stanowi chwast łąkowy, który obniża wartość siana i może być także trująca.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: łąkowe.
Użytek: zioła, roślina lecznicza, skalniak.
Strefy mrozoodporności: 4+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=24.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●						Kwitnie firletka poszarpana.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Rośliny na skalniak
Zobacz atlas roślin do alpinarum.

Czy mleko krowy, która zjadła trujące rośliny jest zdrowe?

Na łące można znaleźć wiele trujących roślin. Czy zwierzęta, które je zjadły mogą się zatruć? Czy mleko od krów, które jedzą takie rośliny jest bezpieczne? Okazuje się, że nie zawsze.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011