Gacek szary

Gacek szary (Plecotus austriacus)

© Eric Isselée – stock.adobe.com

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (2).

Gacek szary (Plecotus austriacus) to rodzimy nietoperz z rodziny mroczkowatych o bardzo dużych uszach. Ciało pokryte jest szaro-brązowym futerkiem. Jest bardzo podobny do gacka brunatnego i do niedawna oba nietoperze były uważane za jeden gatunek. Oba gatunki różni kształt pyska. Gacek szarych nie ma wydatnych fałdów skórnych w okolicach nozdrzy. Poza tym gacek szary ma krótszy pazur na kciuku. Koziołek u gacka szarego ma szerokość ponad 5,5 cm.

Występowanie i środowisko PL

W Polsce gacek szary występuje na południu aż po Kujawy. Preferuje tereny otwarte i rolnicze. Kryjówki w lecie znajdują się na ogół w budynkach, ale nie użytkowanych przez człowieka.

Tryb życia i zachowanie

Dość ciepłolubny. Pokarm chwyta w powietrzu lub przy ziemi. Nietoperz ten dożywa 25 lat. Zimuje w podziemnych pomieszczeniach, stworzonych przez człowieka. To gatunek osiadły.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 4 cm do 4,8 cm. Długość ogona: 5,7 cm. Waga dorosłego osobnika waha się od 6 g do 10 g.

Pożywienie

Gacek szary zjada owady, głównie ćmy. Chwyta je w locie zaledwie kilka metrów nad ziemią.

Rozmnażanie

Okres godowy przypada na wrzesień i październik. Samica rodzi zwykle tylko jedno młode.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Gacek szary i gacek brunatny są bardzo trudne do odróżnienia.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Okres godowy gacka szarego.
          Na świat przychodzą gacki szare.
   Możliwe obserwacje w terenie gacka szarego.

Pokrewne gatunki ssaków


Ciekawostki
Najmniejszy ssakNajmniejszy ssak
Ciekawostki
Największy ssakNajwiększy ssak


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
  • Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
  • Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009

© medianauka.pl, 2013-01-09, GAT-287
Data aktualizacji artykułu: 2022-04-30




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.