Gąsienicznikowate
Gąsienicznikowate (Ichneumonidae) to rodzina z rzędu błonkoskrzydłych, do której zalicza się aż 22 tysiące gatunków owadów. To najliczniejsza rodzina wśród wszystkich błonkówek. W Polsce występuje około 1310 gatunków, choć prawdopodobnie jest ich dużo więcej i czekają na swoich odkrywców.
Ciało tych błonkówek jest zwykle bardzo szczupłe, głowa mała. Odwłok bywa spłaszczony lub okrągły, czasem wygięty. Ubarwienie zależy od gatunku i jest różnorodne, zwykle brązowawe, czarne, czerwone, czasem z pasami. Czułki mogą być szczeciniaste lub nitkowate. Są zwykle dość długie.
Występowanie i środowisko
Przedstawicieli tej rodziny można znaleźć w lasach, parkach, na polach i łąkach.
Tryb życia i zachowanie
To pasożyty. Samica znajduje ofiarę i za pomocą długiego pokładełka składa jaja na powierzchni owada lub w jego wnętrzu. Ofiara może być przy tym sparaliżowana lub zachować zdolność do ruchu i przyjmowania pokarmu.
Morfologia i anatomia
Cechą charakterystyczną jest obecność komórki śródłokciowo-łokciowej na przedniej parze skrzydeł. Rozmiary krajowych gatunków wahają się od 3 do 35 mm bez pokładełka, które może mieć nawet kilkanaście centymetrów. Aparat gębowy typu gryzącego.
Rozmnażanie
Larwy rozwijają się na lub w żywicielu. Podobnie przepoczwarzenie następuje na powierzchni żywiciela, w jego ciele lub nieopodal. Cykl życiowy gatunków rodzimych na ogół nie przekracza jednego roku.
Pożywienie
Larwy pasożytują na innych owadach.
Ochrona i zagrożenia
Kilkanaście gatunków jest u nas zagrożonych wymarciem.
Ciekawostki
Niektóre gatunki gąsiennicznikowatych pasożytują na gatunkach pasożytujących na innych gatunkach.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- sierpoń żółty (Ophion luteus) PL
© medianauka.pl, 2016-02-22, RODZ-574