Gębal długosterny
© panuruangjan – stock.adobe.com
Gębal długosterny (Batrachostomus hodgsoni) to przedstawiciel gębali o marmurkowym, miękkim upierzeniu, z dużą głową i pomarańczowymi oczami. Skrzydła są zaokrąglone, ogon dość długi. U nasady dzioba znajdują się szczecinki, pełniące prawdopodobnie rolę ochronną. Nogi i stopy są bardzo krótkie.
Występowanie i środowisko
Zamieszkuje tropikalne lasy w Azji Południowej.
Tryb życia i zachowanie
Poluje o zmierzchu i w nocy. W obliczu zagrożenia zastyga w bezruchu, trudno go wówczas zauważyć, gdyż do złudzenia przypomina gałąź. Lot szybki, zwrotny.
Pożywienie
Zjada głównie owady i inne bezkręgowce, chwytane z ziemi albo z liści.
Rozmnażanie
Gniazduje na drzewach. Gniazdo ma postać małej czarki, wysłanej własnymi piórami. W zniesieniu 1-2 jaja. Pisklętami opiekuje się samiec i samica.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ptaków
- gębal cejloński (Batrachostomus moniliger)
- gębal cynamonowy (Batrachostomus septimus)
- gębal jawajski (Batrachostomus javensis)
- gębal krótkosterny (Batrachostomus poliolophus)
© medianauka.pl, 2015-03-19, GAT-734