Glista psia

Glista psia (Toxocara canis)

© mraoraor – stock.adobe.com

Glista psia (Toxocara canis) to gatunek nicienia z typu obleńców, pasożyt wewnętrzny psowatych.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek o zasięgu kosmopolitycznym.

Tryb życia i zachowanie

Pasożytuje w jelicie cienkim psów, szakali, lisów, szopów i innych zwierząt zjadających mięso.

Morfologia i anatomia

Długość ciała samca wynosi 9,9-17,7 cm, samicy 12,6-19,8 cm.

Rozmnażanie

Cykl rozwojowy u młodych zwierząt przebiega podobnie jak w przypadku glisty ludzkiej. U starszych psowatych larwy otorbiają się, najczęściej w nerkach. Larwy mogą przenikać do płodu!

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Objawy glistnicy u psów są następujące: biegunka, zaparcia, wymioty, niedokrwistość, wychudzenie, rzadziej rzucawka.

Najbardziej wrażliwe są szczenięta.

Pokrewne gatunki bezkręgowców




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Praca zbiorowa – Mały Słownik Zoologiczny Bezkręgowce, ISBN 83-214-0428-6, Wiedza Powszechna 1984
  • Alfred Brehm – Życie zwierząt - bezkręgowce, PWN 1968
  • Aleksander Rajski – Zoologia, ISBN 83-01-06181-2, PWN 1988

© medianauka.pl, 2020-11-07, GAT-1066




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.