Głowacz pręgopłetwy
© anton yakovlev – stock.adobe.com
Głowacz pręgopłetwy (Cottus poecilopus) to gatunek słodkowodnej ryby z rodziny głowaczowatych. Ciało maczugowate, zwężające się ku tyłowi, bezłuskie. Wieczko skrzelowe z kolcem. Otwór gębowy szeroki. Ubarwienie zmienne, szare, oliwkowe lub brązowe z ciemnymi plamami. Spód jasny. Płetwy grzbietowe dwie, pierwsza krótsza. Na płetwach piersiowych i ogonowej poprzeczne pręgi. Pierwsza pletwa grzbietowa samców z pomarańczowym brzegiem. Płetwy piersiowe bardzo duże, wachlarzowate. Płetwa ogonowa bez wcięcia.
Ryba ta przypomina bardzo głowacza białopłetwego. Ten drugi ma szersze płetwy brzuszne pozbawione prążków i są krótsze.
Występowanie i środowisko
Głowacz pręgopłetwy żyje w czystych, zimnych wodach Europy (Polska, Dania, Czechy, Słowacja, Węgry, Ukraina, Rumunia, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Rosja). W Polsce spotykany na terenach górskich, a także w Drwęcy, jeziorze Hańcza, Ińsko.
ryba słodkowodna
Tryb życia i zachowanie
Ukrywa się pośród kamieni na dnie zbiornika. Przejawia aktywność zmierzchową i nocną. Długość życia zwykle 3-4 lata, wyjątkowo do 7 lat.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 8-15 cm, a ciężar ciała 80 g.
Pożywienie
Poluje na owady, małe skorupiaki, jaja ryb.
Rozmnażanie
Trze się od marca do maja. Samiec przygotowuje pośród kamieni gniazdo, do których samice składają ikrę w liczbie do kilkuset jaj. Samiec strzeże jaj przez dwa tygodnie. Po tym czasie wykluwają się larwy. Osobniki dorosłe larwy zaczynają przypominać dopiero po dwóch miesiącach życia. Głowacz pręgopłetwy może się krzyżować z głowaczem białopłetwym.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To gatunek wskaźnikowy czystych wód.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ▸ | Okres tarła głowacza pręgopłetwego. |
Pokrewne gatunki ryb
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa - redakcja Katarzyna Kolowca-Chnura – Zoologia Tom V. Ryby, ISBN 83-88988-02-6, Wydawnictwo Albatros 2004
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik – Mały Słownik Zoologiczny - Ryby, ISBN 83-214-0134, Wiedza Powszechna 1980
- Josef H. Reichholf, Gunter Steinbach – Wielka Encyklopedia Ryb - słodkowodne i morskie ryby Europy, ISBN 83-7079-317-7, MUZA S.A. 1992
- Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese – Polskie nazewnictwo popularne - kręgouste i ryby. Cyclostomata et Pisces, ISSN 0239-7129, Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie 1991
- Karel Pecl – Ryby słodkowodne. Leksykon przyrody, ISBN 83-85817-77-8, Delta
- Joanna Grabowska, Michał Grabowski – Ilustrowana encyklopedia ryb Polski - Atlas, 978-83-7705-827-5, Fenix 2015
© medianauka.pl, 2022-11-03, GAT-631912