Groch zwyczajny, groch siewny
© phildarby – stock.adobe.com
Groch zwyczajny, groch siewny (Pisum sativum) to roślina jednoroczna, uprawna z rodziny motylkowatych.
Znane są u nas dwa podgatunki:
- groch zwyczajny typowy – Pisum sativum subsp. sativum, uprawiany jako popularne warzywo.
- groch polny, peluszka – Pisum sativum subsp. arvense (L.) Asch. Rośnie dziko, bywa chwastem.
Wybrane odmiany:
- 'Hejga' - to groch łuskowy o gładkich nasionach, o listkach przekształconych w czepne wąsy.
- 'Walor' - groch łuskowy o nasionach pomarszczonych, jego nasiona są soczyste, słodkie.
- 'Kadona' - j.w.
- 'Duet' - j.w.
- 'Cud Kelvedonu' - j.w.
- 'Krombek Blauwschokker' - groch o purpurowych strąkach, różowych kwiatach, o smacznych nasionach.
- Pisum sativum var. sativum - groch śnieżny, pochodzący z Tajlandii i Birmy, podobny do groszku cukrowego, o płaskich i jadalnych strąkach.
- Groszek cukrowy - powszechnie u nas uprawiany, o słodkich nasionach, jadalnych strąkach. Wymaga regularnego podlewania.
Występowanie i środowisko PL
To w Polsce gatunek obcego pochodzenia lecz zadomowiony. Występuje dziko w Palearktyce i uprawiany jest na całym świecie. Wymaga gleby lekko kwaśnej, wilgotnej i żyznej. Preferuje półcień.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do lipca.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość od 20 cm do 2 m.
Łodyga jest pnąca się, w odmianach uprawnych bywa wzniesiona.
Liście są parzyście podzielone, zakończone wąsami czepnymi.
Kwiaty są w stanie dzikim fioletowe, odmiany uprawne - białe, czerwone.
Owoc to strąk.
Nasiona zielone, bogate w składniki odżywcze, jadalne.
Rozmnażanie
Przez wysiew nasion.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
To jedna z najwcześniej uprawianych roślin. Uprawiano już ją ponad 10 tysięcy lat temu.
To właśnie na grochu badania genetyczne prowadził ich prekursor - Grzegorz Mendel, który sformułował podstawowe prawa genetyczne. To on znalazł dowód na istnienie tak zwanych czynników genetycznych (dziś wiemy, że to geny).
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
- Stanowisko: półcień.
- Użytek: rośliny uprawne, warzywa.
- Strefy mrozoodporności: 3-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
- Kategoria przybysza: archeofit, efemerofit, roślina uprawiana.
- Częstośc występowania gatunku: rzadki (10-100 stanowisk).
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=14.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Kwitnie groch zwyczajny. | |||||||||
◂ | ● | Wysiew nasion grochu do gruntu. | ||||||||||
◂ | ▸ | Zbiór grochu. |
Uprawa
Czynności i właściwości | Opis |
---|---|
Odczyn gleby | pH 6.5-7.5 |
Właściwości gleby | Podłoże lekkie, piaszczyste. |
Trudność uprawy | Uprawa i pielęgnacja łatwa. |
Zmianowanie | Nie lubi uprawy po sobie i innych roślin strączkowych. |
Czas uprawy | Jeden sezon. |
Nawożenie | Nie stosujemy nawozów organicznych. Nie wapniujemy gleby w roku uprawy. |
Podlewanie | Podczas suszy podlewamy, a także w okresie po kwitnieniu. |
Rozstawa | Nasiona siejemy co 3-5 cm na głębokość 4-5 cm w rzędach odległych od siebie na 25-40 cm. |
Wysiew do gruntu | Tak. |
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacji | Zobacz w kalendarzu. |
Choroby i szkodniki | Pachówka strąkóweczka, wirus żółtej mozaiki grochu, plamistość bakteryjna liści. Problemem bywają też ptaki. |
Dodatkowe informacje | Groch wymaga stosowania podpórek w postaci siatki, systemu sznurków, suchej, rozgałęzionej gałęzi. |
Pokrewne gatunki roślin
- bób (Vicia faba)
- szarańczyn strąkowy, karob (Ceratonia siliqua)
- robinia akacjowa, grochodrzew (Robinia pseudacacia)
- albicja jedwabista, albicja biało-różowa (Albizia julibrissin)
- groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
- nostrzyk biały (Melilotus alba)
- mimoza wstydliwa, czułek wstydliwy (Mimosa pudica)
- karagana syberyjska (Caragana arborescens)
- koniczyna biała, koniczyna rozesłana (Trifolium repens)
- koniczyna łąkowa, koniczyna czerwona (Trifolium pratense)
- koniczyna krwistoczerwona, Inkarnatka (Trifolium incarnatum)
Przepisy kucharskie
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
- Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2019-08-18, GAT-5375
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-12