Grzywacz

Grzywacz (Columba palumbus) to gatunek ptaka z rodziny gołębi o niebieskawym upierzeniu, metalicznie zielonymi bokami szyi, charakterystyczną białą plamą po bokach szyi, białą przepaską na wierzchu skrzydeł. Samiec i samica są tej samej wielkości. Mają też jednakowe upierzenie.

Występowanie i środowisko PL

Europa, zachodnia Azja, Himalaje, północno-zachodnia Afryka. W Polsce grzywacz jest pospolity w całym kraju. Grzywacze zamieszkują różne środowiska, najczęściej parki, ogrody, lasy, aleje. Preferują skraje lasów. Zamieszkują tereny nizinne i górskie.

Tryb życia i zachowanie

Jest ptakiem, który odlatuje na zimę. Przylot następuje od końca lutego do początku kwietnia, odlot od września do października. Czasem, szczególnie podczas przelotów, tworzy duże stada. Zimuje w środkowej Europie w krajach śródziemnomorskich.

Gołąb ten wzlatuje z głośnym trzepotem skrzydeł, przypominającym klaskanie.

Samica grucha "grugrugru", samiec "gruhu-gruhu".

Morfologia i anatomia

Jajo ma średnie wymiary 40,1 mm × 28,7 mm.
jajo grzywacza

Pożywienie

Grzywacze zjadają nasiona, ziarno, jagody, żołędzie.

Rozmnażanie

Jest to gatunek monogamiczny. Odbywa lot tokowy: samiec podlatuje stromo w górę klapiąc skrzydłami i opada lotem szybowcowym. Gniazdo powstaje najczęściej na drzewie, ale zdarza się że na krzewie lub budynku. Gniazdo zbudowane jest niedbale z gałązek. Czasem grzywacz wykorzystuje stare gniazda innych ptaków. Wyprowadza 2, rzadko 3 lęgi w roku w okresie od maja do lipca. Samica składa 2 jaj, które wysiaduje samiec i samica. Wysiadywanie trwa 15-17 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe do 4 tygodni. Nie mają białej plamy na szyi. Samica karmi młode mleczkiem ptasim.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To jedyny gołąb, który jest gatunkiem łownym w Polsce. Jednak nie ma zwyczaju w naszym kraju, aby masowo polować na tego ptaka.