Krokuta cętkowana
Krokuta cętkowana, hiena cętkowana, hiena plamista (Crocuta crocuta) to ssak z rodziny hienowatych, największy jej przedstawiciel. Kończyny mają po 4 palce. Ma bardzo mocne uzębienie. Ciało okrywa szorstka sierść w kolorze żółtobrązowym z czarnymi plamami na prawie całej powierzchni. Ma bardzo niewielką grzywę. Ma mocny i silny kark, umożliwiający wleczenie dużych ofiar.
Występowanie i środowisko
Hieny cętkowane zamieszkują tereny otwarte Afryki na południe od Sahary. Zajmuje tereny półpustynne, lasostepy i stepy.
Tryb życia i zachowanie
Hiena ta jest aktywna w nocy. W dzień kryje się w norach, jaskiniach, gęstwinie. Jest szybkim biegaczem. Jest bardzo hałaśliwa i agresywna. Żyje w stadach, ale czasem występuje także samotnie. Już od drugiego roku życia zwierzę to ma zwyczaj znakowania terenu za pomocą wydzieliny z gruczołów analnych. Przejawia silne zachowania terytorialne. Klany walczą boje o swoje tereny.
Morfologia i anatomia
Hiena cętkowana dorasta do 170 cm długości ciała i od 60 do 80 kg masy ciała. Dość niezwykłą cechą budowy samic jest występowanie fałszywych narządów płciowych męskich. Samice są też większe od samców.
Pożywienie
Krokuta cętkowana zjada padlinę, mięso przeżuwaczy i innych większych ssaków, a także szarańczę, drobne kręgowce. Hiena ta je bardzo łapczywie. Zaledwie 20 osobników jest w stanie pożreć dużą zebrę w zaledwie kilkanaście minut.
Rozmnażanie
Ssak ten może się rozmnażać przez cały rok. Samicę kryją osobniki spoza grupy, a przybysze ostro walczą o ten przywilej. Ciąża hieny cętkowanej trwa 110 dni, po której samica rodzi zwykle 1-2 młode. Z uwagi na specyfikę budowy narządów płciowych samicy poród jest zwykle trudny i nierzadko uszkadza drogi rodne (młode musi się wydostać przez fałszywe prącie). Samica rodzi w samotności, a po 10 dniach przenosi młode do nory wspólnej, dzielonej z innymi samicami i młodymi. Karmienie mlekiem trwa ponad rok.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Krokuta cętkowana jest największa z hienowatych.
Hiena cętkowana ma najmocniejsze uzębienie ze wszystkich ssaków.
Potrafi rozwinąć prędkość 65 km/h.
To jeden z najgłośniejszych afrykańskich ssaków.
Charakterystyczny śmiech hieny jest w istocie oznaką strachu.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Canis crocuta Erxleben, 1777
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
- Praca zbiorowa – Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
- Tadeusz Kaleta – Dzikie psy i hieny, ISBN 83-214-1096-0, Wiedza Powszechna 1998
© medianauka.pl, 2013-01-04, GAT-265
Data aktualizacji artykułu: 2022-07-10