Hirara amerykańska
© Leonardo – stock.adobe.com
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Ma wydłużoną, smukłą sylwetkę ciała, krótkie kończyny. Ubarwienie ciemnobrunatne, szarawe. Głowa jest szara, czarna lub brązowa. Na piersi widoczna jest jasna plama.
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- E. b. barbara
- E. b. biologiae
- E. b. inserta
- E. b. madeirensis
- E. b. peruana
- E. b. poliocephala
- E. b. senex
- E. b. senilis
- E. b. sinuensis
Występowanie i środowisko
Występuje w Ameryce Południowej oraz Środkowej.
Tryb życia i zachowanie
Hirara jest aktywna w nocy. Tworzy grupy rodzinne, często też żyje w parach. To zwinne zwierzę. Świetnie wspina się po drzewach, szybko biega.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 60-68 cm, dodatkowo ogona do 47 cm.
Pożywienie
Zjada pokarm pochodzenia zwierzęcego, lubi miód i owoce, szczególnie banany.
Rozmnażanie
Gniazduje w trawie lub dziuplach. Samica rodzi zwykle 2-4 młode.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Mustela barbara Linnaeus, 1758
Pokrewne gatunki ssaków
- borsuk europejski (Meles meles)
- łasica pospolita (Mustela nivalis)
- gronostaj europejski (Mustela erminea)
- kuna domowa (Martes foina)
- kuna leśna (Martes martes)
- rosomak tundrowy (Gulo gulo)
- tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
- wizon amerykański (Neovison vison)
- ratel miodożerny (Mellivora capensis)
- kałan morski (Enhydra lutris)
- arirania amazońska (Pteronura brasiliensis)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2019-10-18, GAT-624345