Hubara saharyjska

Hubara saharyjska (Chlamydotis undulata)

© Johannes D. Mayer – stock.adobe.com

Hubara, hubara saharyjska (Chlamydotis undulata) to gatunek ptaka z rodziny dropi, mający majestatyczna postawę ciała. Szyja długa. Nogi także. Upierzenie w kolorze piaskowym z delikatnym rysunkiem. Na głowie występuje niewielki czub. Od otworów usznych aż po nasadę szyi biegnie pas czarnych piór - cecha charakterystyczna dla tego gatunku. Od spodu pióra są białe. Wole nakrapiane, a na brzuchu i pokrywach podogonowych widoczne są czarne pręgi. Brak dymorfizmu płciowego.

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje otwarte i suche tereny Afryki. Jest spotykana na stepach, półpustyniach i pustyniach. Sporadycznie zalatuje do naszego kraju (kilka obserwacji).

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny lub osiadły (w zależności od regionu). To ptak bardzo wrażliwy na stres. Lot majestatyczny. Hubara bardzo rzadko się odzywa.

Morfologia i anatomia

Osiąga od 1,1 do 2,7 kg masy ciała przy 65 cm długości ciała. Skrzydło o długości 31-43 cm, rozpiętość skrzydeł do 150 cm.

Pożywienie

Zjada pokarm roślinny, poluje też na bezkręgowce.

Rozmnażanie

Raz w roku samica składa 1-3 jaja.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ptaków




© medianauka.pl, 2016-10-20, GAT-2522




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.