Hubiak pospolity

Hubiak pospolity (Fomes fomentarius) to gatunek niejadalnego grzyba z rodziny żagwiowatych o przyjemnym, grzybowym zapachu i gorzkim smaku.

Występowanie i środowisko PL

Występuje pospolicie w lasach liściastych, w parkach. Rośnie na żywych i martwych drzewach liściastych takich jak: buk, brzoza, czasem grab dąb, topola, wiąz, wierzba.

Tryb życia i zachowanie

To pasożyt i saprofit. Owocniki występują przez cały rok.

Morfologia i anatomia

Owocnik w kształcie kopyta, bocznie przyrośnięty do drzewa, szeroki na 10-50 cm i gruby na 10-25 cm. Wierzch brunatny, szary, szarozielony. Miąższ nie jest zdrewniały, jasnobrązowy. Hymenofor rurkowaty. Pory drobne, białe, szare, z czasem brązowiejące. Wierzchnia cześć huby w reakcji z KOH zostawia na białej powierzchni papieru czerwony ślad.

Rozmnażanie

Wysyp żółtawy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Pytania

Inne nazwy hubiaka pospolitego to czyr hubkowy, huba bukowa, huba pospolita, huba prawdziwa, huba żagwiowa, żagiew pospolita.

Miąższ poddany specjalnej obróbce, w tym suszenie i nasączanie służył kiedyś do rozniecania ognia. To słynna hubka, która w kontakcie z iskrą potrafiłą szybko się zająć i tlić przez jakiś czas.

Huba ta miała niegdyś znaczenie w medycynie ludowej. Była używana do tamowania krwawień.

Cechy

Środowsko

lasy liściaste

Jadalność

gatunek niejadalny

Inne cechy

saprofit
grzyb pasożytniczy

Ostrzeżenie

Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
●	●	●	●	●	●	●	●	●	●	●	●	Okres występowania owocników huby o nazwie hubiak pospolity.

Pokrewne gatunki grzybów

Jak postępować przy zatruciu grzybami?

Zatrucie grzybami może bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia. Jak postępować w takim przypadku? Jak udzielić choremu pomocy?

Co to jest huba? Czy jest jadalna?

Czy huby to wyodrębniony takson z królestwa grzybów? Czy to grzyby jadalne, czy też trujące? Do czego wykorzystuje się huby?

Grzyby pod ochroną

W Polsce 54 gatunków grzybów wielkoowocnikowych podlega ochronie ścisłej, wraz z grzybami zlichenizowanymi (porosty) to 232 gatunki. Ochrona gatunkowa częściowa obejmuje 63 (90 z porostami) gatunków grzybów.

Grzyby marynowane w occie

Grzybki marynowane w occie to doskonały sposób na zachowanie smaku grzybów na długi czas. Marynowanie w occie nadaje grzybom specyficzny smak. Stają się doskonałą przekąską i dodatkiem do innych potraw.

Jak suszyć grzyby?

Suszenie grzybów to jeden ze sposobów ich konserwowania, bardzo popularny wśród grzybiarzy. Suszenie nadaje grzybom nie tylko trwałość, ale dodaje im także aromatu i nie pozbawia ich przy tym wartości odżywczych.

Jak zbierać grzyby?

Czy przy grzybobraniu należy się kierować jakimiś zasadami? Czy wykręcać grzyby, czy też ścinać je nożykiem? Używać kosza czy reklamówki? Oto garść porad dla grzybiarzy.

Mikoryza

Mikoryza jest to zjawisko współżycia grzybów z korzeniami, a nawet nasionami roślin naczyniowych.

Gdzie na grzyby? Występowanie i mapa grzybów

Gdzie się najlepiej wybrać na grzyby? Kiedy? W jakiej części Polski szukać? Nie wystarczy się wybrać zwyczajnie do lasu. Trzeba wiedzieć jeszcze kiedy i gdzie.

Grzyby trujące

Grzyby mogą zabić. Najgroźniejsze są muchomory, a wśród nich muchomor sromotnikowy i jadowity. dlatego zbieranie grzybów jest dla ludzi odpowiedzialnych.

Grzyby jadalne

Grzyby spożywa się od niepamiętnych czasów. Są elementem składowym wielu przepisów. Są zwykle dodatkiem do potraw, przyprawą, która nadaje specyficzny smak i zapach sosom, jajecznicy, bigosowi, sałatkom.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Hanna Kwaśna, Piotr Łakomy – Poradnik leśnika - Atlas hub, 978-83-7763-336-6, Multico 2015