Iglicznia
© Richard Carey – stock.adobe.com
Iglicznia (Syngnathus typhle) to gatunek morskiej ryby z rodziny igliczniowatych. Ciało silnie wydłużone, długie, cienkie. Pyszczek wyciągnięty w długą, dość szeroką, ścieśnioną bocznie rurkę gębową, w której otwór gębowy jest w górnym położeniu, skierowany skośnie. Ubarwieniem przypomina glony, pośród których żyje. Przeważa zieleń i brązy z żółtawymi plamkami. Płetwa ogonowa mała, wachlarzowata. Płetwa grzbietowa jest krótka, umiejscowiona mniej więcej w połowie ciała. Płetwy piersiowe małe, płetwy odbytowej brak. Ciało ma przekrój poprzeczny siedmiokąta.
Występowanie i środowisko PL
Ryba ta żyje we wschodnim Atlantyku od Bałtyku po Morze Śródziemne i Czarne. W Bałtyku występuje pośród podwodnych łąk, porośniętych glonami urządzeń i skał.
ryba morska
Atlantyk
Bałtyk
Morze Śródziemne
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 20-35 cm. Samce są mniejsze od samic.
Pożywienie
Poluje na skorupiaki i narybek, które wsysa przez rurkę. Młode zjadają plankton.
Rozmnażanie
Rozród trwa od maja do sierpnia. Samica składa jaja poprzez pokładełko do torby samca. Samiec przechowuje jaja i wylęg w torbie lęgowej. Rozwój w torbie trwa około 4 tygodni. Młode opuszczają torbę, jak osiągają 2-3 cm długości ciała.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce iglicznia podlega ścisłej ochronie.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Siphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
- Siphostoma typhle (Linnaeus, 1758)
- Syngnathus argentatus Pallas, 1814
- Syngnathus pelagicus Risso, 1810
- Syngnathus ponticus Pallas, 1814
- Syngnathus pyrois Risso, 1827
- Syngnathus rondeletii Delaroche, 1809
- Syngnathus rotundatus Michahelles, 1829
- Syngnathus thyphle Linnaeus, 1758
- Syngnathus viridis Risso, 1810
- Syphonostoma typhle (Linnaeus, 1758)
- Tiphle hexagonus Rafinesque, 1810
Pokrewne gatunki ryb
- pławikonik (Hippocampus hippocampus)
- pławikonik australijski (Phycodurus eques)
- pławikonik sargassowy (Hippocampus guttulatus)
- Hippocampus pontohi
- Trachyrhamphus longirostris
- Trachyrhamphus bicoarctatus
- Phyllopteryx taeniolatus
- Kyonemichthys rumengani
- Hippocampus whitei
- Hippocampus spinosissimus
- Hippocampus satomiae
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Załachowski – Ryby - zwierzęta świata, 83-01-10632-8, PWN 1992
- Joanna Grabowska, Michał Grabowski – Ilustrowana encyklopedia ryb Polski - Atlas, 978-83-7705-827-5, Fenix 2015
- Praca zbiorowa - redakcja Katarzyna Kolowca-Chnura – Zoologia Tom V. Ryby, ISBN 83-88988-02-6, Wydawnictwo Albatros 2004
© medianauka.pl, 2023-03-21, GAT-634189