Imbir lekarski
© AGB Photo Library – stock.adobe.com
Imbir lekarski (Zingiber officinale) to gatunek wieloletniej rośliny kłączowej z rodziny imbirowatych. To roślina lecznicza i przyprawowa. Surowcem zielarskim jest kłącze. Pozyskuje się z niego także olejek. Działa pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego. Ma działanie rozkurczające. Imbir jako przyprawa charakteryzuje się ostrym smakiem. Młode kłącza można kandyzować. To także roślina przemysłowa, wykorzystywana do produkcji piwa imbirowego — ginger.
Występowanie i środowisko
W naturze rośnie w południowo-wschodniej części Azji. Imbir lekarski jest jednak spotykany jako roślina uprawna w wielu innych rejonach o podzwrotnikowym klimacie. Rośnie na glebach żyznych.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 100 cm.
Liście są całobrzegie, naprzemianległe, lancetowate.
Kwiaty są żółtofioletowe, na pędach z liśćmi w kształcie łusek.
Kłącza są podzielone na bulwiaste części.
Ochrona i zagrożenia DD
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ze względu na brak danych nie określono statusu zagrożenia wymarciem dla tego gatunku.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Amomum zingiber L.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Użytek: zioła, rośliny uprawne przemysłowe, roślina lecznicza.
- Strefy mrozoodporności: 10-12. Uprawa w Polsce na zewnątrz z pewnością się nie powiedzie.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Zbiory i zastosowanie w zielarstwie
Zastosowanie | Opis |
---|---|
Zastosowanie ogólne | Roślina przyprawowa i lecznicza. |
Zastosowanie terapeutyczne |
|
Sposób działania, właściwości lecznicze | Pobudza wydzielanie soku żołądkowego. Ma działanie rozkurczające. |
Przyjmowana postać | |
Surowiec | Kłącza. |
Pokrewne gatunki roślin
- ostryż długi, kurkuma długa, szafran indyjski (Curcuma longa)
- ostryż cytwarowy, ostryż plamisty, cytwar, kurkuma plamista (Curcuma zedoaria)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2024-12-16, GAT-702855