Jaguarundi amerykański
Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Jaguarundi amerykański (Puma yagouaroundi) to drapieżnik z rodziny kotów o bardzo małej głowie w stosunku do całego ciała. Futro w jednolitym, rdzawym, czarnej lub szarej. W jednym miocie są możliwe wszystkie maści.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania tego drapieżnika to obie Ameryki od Teksasu i Kalifornii po Paragwaj. Zamieszkuje gęste zarośla, najchętniej w pobliżu wody.
Tryb życia i zachowanie
Jaguarundi jest aktywny w dzień i w nocy. Świetnie wspina się po drzewach, choć robi to rzadko. Świetnie pływa. Jest bardzo płochliwy. Żyje samotnie.
Morfologia i anatomia
Długość ciała jaguarundi wynosi od 55 cm do 67 cm, wysokość w kłębie: 35 cm, długość ogona: 61 cm, a ciężar ciała od 4.5 kg do 9 kg.
Pożywienie
Poluje na drobne ssaki, ptaki, gady, żaby, ryby, owady.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 72-75 dni. Samica rodzi 2-3 młode. Kocięta rodzą się najprawdopodobniej w marcu i sierpniu. Mają na ciele cętki i pręgi. Dojrzałość płciową osiągają po 2-3 latach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To bardzo trudny w obserwacji ssak. Porusza się w gęstwinie. Trudno ocenić jego liczebność i sposób opieki nad potomstwem.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Puma y. ameghinoi, (Holmberg, 1898)
- Puma y. cacomitli - jaguarundi zatokowy, (Berlandier, 1859)
- Puma y. eyra, (Fisher, [de Waldheim], 1814)
- Puma y. fossata, (Mearns, 1901)
- Puma y. melantko, (Thomas, 1914)
- Puma y. panamensis, (J. A. allen, 1904)
- Puma y. tolteca, (Thomas, 1898)
- Puma y. yagouaroundi, (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803)
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Herpailurus yagouaroundi É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2012-12-02, GAT-167
Data aktualizacji artykułu: 2022-08-29