Jałowiec sabiński, sawina
Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Jałowiec sabiński, sawina (Juniperus sabina L.) to gatunek rozłożystego krzewu szpilkowego z rodziny cyprysowatych, o charakterystycznym ostrym zapachu sabinolu (substancja trująca), wydobywający się przy rozcieraniu pędów. Jest to ważna cecha gatunkowa. Jest rośliną ekspansywną. Uprawia się około 30 odmian. Oto niektóre z nich:
- 'Arcadia' - niewysoki krzew stosowany jako roślina okrywowa o szarozielonych łuskach;
- 'Blue Donau' - o igiełkowatym ulistnieniu, odmiana ekspansywna, polecana do zieleni osiedlowej;
- 'Broadmoor' - niski krzew okrywowy o niebieskim odcieniu liści;
- 'Glauca' - ma silnie pokładające się gałęzie;
- 'Vartiegata' - wolno rosnący krzew o wałeczkowatych liściach, z kremowymi przebarwieniami.
To krzew ozdobny o niewielkich wymaganiach w uprawie.
Występowanie i środowisko PL
To gatunek występujący w europejskich górach i w Azji. W Polsce występuje w naturze jedynie w Pieninach. Rośnie praktycznie na każdej glebie. Wytrzymuje suszę i mróz. Gorzej znosi zanieczyszczone powietrze. Powinien mieć stanowisko dobrze nasłonecznione.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 200 cm. Średnica całego krzewu może sięgać nawet 10 m.
Gałęzie pokładają się.
Liście są w formie łusek. Łuskowate szpilki osiągają 4 mm długości.
Wytwarza szyszkojagody w kolorze niebieskawym lub granatowym.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: drzewo, krzew.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: leśne.
- Użytek: rośliny ogrodowe.
- Strefy mrozoodporności: 2-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: nanofanerofit.
- Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek trujący.
Pokrewne gatunki roślin
- jałowiec pospolity (Juniperus communis)
- jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)
- jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
- jałowiec skalny (Juniperus scopulorum)
- jałowiec wirginijski (Juniperus virginiana)
- jałowiec Pfitzera (Juniperus ×pfitzeriana)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Lucjan Kurowski – Drzewa i krzewy iglaste, ISBN 978-83-7763-284-0, Multico Oficyna Wydawnicza 2014
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
© medianauka.pl, 2017-07-03, GAT-4453
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-01