Jałowiec sabiński, sawina
Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Jałowiec sabiński, sawina (Juniperus sabina L.) to gatunek rozłożystego krzewu szpilkowego z rodziny cyprysowatych, o charakterystycznym ostrym zapachu sabinolu (substancja trująca), wydobywający się przy rozcieraniu pędów. Jest to ważna cecha gatunkowa. Jest rośliną ekspansywną. Uprawia się około 30 odmian. Oto niektóre z nich:
- 'Arcadia' - niewysoki krzew stosowany jako roślina okrywowa o szarozielonych łuskach;
- 'Blue Donau' - o igiełkowatym ulistnieniu, odmiana ekspansywna, polecana do zieleni osiedlowej;
- 'Broadmoor' - niski krzew okrywowy o niebieskim odcieniu liści;
- 'Glauca' - ma silnie pokładające się gałęzie;
- 'Vartiegata' - wolno rosnący krzew o wałeczkowatych liściach, z kremowymi przebarwieniami.
To krzew ozdobny o niewielkich wymaganiach w uprawie.
Występowanie i środowisko PL
To gatunek występujący w europejskich górach i w Azji. W Polsce występuje w naturze jedynie w Pieninach. Rośnie praktycznie na każdej glebie. Wytrzymuje suszę i mróz. Gorzej znosi zanieczyszczone powietrze. Powinien mieć stanowisko dobrze nasłonecznione.
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 200 cm. Średnica całego krzewu może sięgać nawet 10 m.
Gałęzie pokładają się.
Liście są w formie łusek. Łuskowate szpilki osiągają 4 mm długości.
Wytwarza szyszkojagody w kolorze niebieskawym lub granatowym.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Parametry
Pokrewne gatunki roślin
- jałowiec pospolity (Juniperus communis)
- jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)
- jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
- jałowiec skalny (Juniperus scopulorum)
- jałowiec wirginijski (Juniperus virginiana)
- jałowiec Pfitzera (Juniperus ×pfitzeriana)
© medianauka.pl, 2017-07-03, GAT-4453