Jaskier wielki

Jaskier wielki (Ranunculus lingua) to gatunek wieloletniej, trującej rośliny wodnej z rodziny jaskrowatych.

Występowanie i środowisko PL

Występuje w szuwarach, nad brzegami wód, a także na podmokłych łąkach w Europie i na wschodzie Azji. W Polsce w całym kraju.

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Długość łodygi wynosi 50-150 cm. Łodyga pusta w środku, wzniesiona. Kwiaty żółte, o średnicy 3-4 cm. Kłącze grube. Liście odziomkowe mają jajowaty kształt i szybko usychają. Liście łodygowe najczęściej siedzące, czasem krótkoogonkowe.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek pod ochroną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●					Kwitnie jaskier wielki.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

łąkowe
wodne i bagniste

Ochrona

Gatunek objęty ochroną częściową
Więcej w artykule:
Rośliny chronione w Polsce

Jadalność

Gatunek trujący

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Stanisław i Grzegorz Kłosowscy – Rośliny wodne i bagienne, ISBN 978-83-7763-355-7, Multico Oficyna Wydawnicza 2015