Jesion pensylwański

Jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica)

Odmiana 'Argenteomarginata'. Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica) to drzewo z rodziny oliwkowatych o luźnej koronie, często sadzone u nas jako drzewo ozdobne, często dziczejące.

Wybrane odmiany:

 

Występowanie i środowisko PL

Jesion pensylwański pochodzi ze wschodniej części Ameryki Południowej. W Polsce sadzony jako roślina ozdobna, dziczejąca. Preferuje gleby żyzne, glebę obojętną lub kwaśną, stanowisko dobrze nasłonecznione. Dobrze znosi miejskie warunki o mróz.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od kwietnia do maja.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 10-20(25) m.

Kora jest najczęściej szarobrązowa, bruzdkowana, czasem odchodząca pasami.

Liście są złożone z 5-9 listków, listki lancetowate o długości do 20 cm. Wczesną jesienią żółkną i opadają. Od spodu liście są owłosione.

Pąki są wełniste, brązowe.

Ochrona i zagrożenia CR

Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Kwitnie jesion pensylwański.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004

© medianauka.pl, 2018-10-15, GAT-5720




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.