Jodła nikkońska, jodła nikko

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Jodła nikkońska, jodła nikko (Abies homolepis) to drzewo iglaste z rodziny sosnowatych o szerokostożkowym pokroju.

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

To górskie drzewo z obszaru środkowej części Japonii.

Tryb życia i zachowanie

Jodła nikko nie ma dużych wymagań co do podłoża, choć nie toleruje wapiennych gleb. Jest odporna na mróz i warunki miejskie. Jest światłolubna.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25 m.

Konary są grube, wyrastają co niemalże poziomo.

Igły mają długość do 2,5 cm. Są zielone, dość sztywne, z dwoma paskami od spodniej strony, ułożone w kształt litery "V".

Szyszka ma cylindryczny kształt, długość do 10 cm. Ma fioletowobrązową barwę.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: górskie.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 5-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Lucjan Kurowski – Drzewa i krzewy iglaste, ISBN 978-83-7763-284-0, Multico Oficyna Wydawnicza 2014